право́з, -зу м. прово́з;

цана́ за п. — цена́ за прово́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Ládenpreis

m -es, -e ро́знічная цана́, прада́жная цана́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

надба́вачны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да надбаўкі (у 2 знач.). // З надбаўкай. Надбавачная цана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саманадзе́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць саманадзейнага. Саманадзейнасці Мізэрная цана, Калі не ў дружбе з розумам яна. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́ксавы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з устанаўленнем таксы ​1. Таксавая камісія. // Устаноўлены па таксе ​1. Таксавая цана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бру́та, нескл. прым. і прысл.

Валавы, агульны; разам з упакоўкай (пра вагу тавару); проціл. нета. Цана брута.

[Іт. brutto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скі́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Сума, на якую зменшана цана на што-н.

С. з падаткаў.

Тавар са скідкай.

2. Заніжанае патрабаванне да каго-, чаго-н.; уступка.

Не даваць ніякай скідкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

cena

cen|a

ж.

1. цана;

~a interwencyjna — дзяржаўная рэгуляваная цана;

~a kupna — пакупная цана;

~a negocjacyjna — дагаворная цана;

~a państwowa — дзяржаўная цана;

~a rynkowa — рыначная цана;

~a stala — устойлівая цана;

~a umowna — канвенцыйная (дагаворная) цана;

~a wolnorynkowa — свабодная цана;

~a zbytu — цана збыту;

~a detaliczna — рознічны кошт;

~a hurtowa — кошт гуртам; оптавы кошт;

za wszelką ~ę — за любы кошт; любым коштам;

za żadną ~ę — ні за якія грошы; нізавошта;

szałone ~y — шалёныя цэны;

sztywne ~y — цвёрдыя цэны;

2. цана; вартасць;

być w ~ie — быць у цане; цаніцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

airfare

[ˈerfer]

цана́ самалётнага біле́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бру́та

(іт. brutto = грубы)

вага тавару з тарай 2;

цана б. — цана тавару без скідак;

даход б. — валавы даход без выліку расходаў (параўн. нета).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)