кало́ідны колло́идный;

~ная хі́мія — колло́идная хи́мия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біяаргані́чны биооргани́ческий;

~ная хі́мія — биооргани́ческая хи́мия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ква́нтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кванта. Квантавая тэорыя святла.

•••

Квантавая механіка гл. механіка.

Квантавая хімія гл. хімія.

Квантавая электрадынаміка гл. электрадынаміка.

Квантавая электроніка гл. электроніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

биооргани́ческий біяаргані́чны;

биооргани́ческая хи́мия біяаргані́чная хі́мія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неоргани́ческий неаргані́чны;

неоргани́ческая хи́мия неаргані́чная хі́мія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арга́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Разм.

1. Арганічная хімія.

2. Арганічныя ўгнаенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chemistry

[ˈkemɪstri]

n., pl. -tries

хі́мія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

космохи́мия (косми́ческая хи́мия) касмахі́мія, -міі ж. (касмі́чная хі́мія).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аналіты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які грунтуецца на выкарыстанні аналізу. Аналітычны метад.

2. Які служыць для аналізу (у 2 знач.). Аналітычная вага.

3. Які мае схільнасць да аналізу; уласцівы аналітыку. Аналітычны розум.

•••

Аналітычная геаметрыя гл. геаметрыя.

Аналітычная хімія гл. хімія.

Аналітычныя мовы гл. мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаргані́чны, -ая, -ае.

1. Які не ўключае ў сябе жывыя арганізмы; нежывы.

Неарганічная прырода.

2. Які адносіцца да нежывой прыроды.

Неарганічныя рэчывы.

Неарганічная хімія — раздзел хіміі, які вывучае састаў, уласцівасці і пераўтварэнні рэчываў нежывой прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)