хандры́т​1

(ад гр. chondros = храсток)

запаленне храстка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хандрало́гія

(ад гр. chondros = храсток + -логія)

вучэнне пра храсткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хандро́ма

(ад гр. chondros = храсток + -ома)

дабраякасная пухліна з храстковай тканкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хондрадыстрафі́я

(ад гр. chondros = храсток + дыстрафія)

прыроджаная хвароба касцёва-храстковай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гарлавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да горла (у 1 знач.). Гарлавы храсток.

2. Нізкі, здаўлены (пра голас). І раптам стук кулака па стале разлёгся, як рэха, у бязлюднай карчме, а за ім гарлавы крык: — Так, Шчыгельчык, ці не? Кажы!.. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хандрабла́сты

(ад гр. chondros = храсток + -бласты)

клеткі, якія ўдзельнічаюць у перыферычным росце храстка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хондрасарко́ма

(ад гр. chondros = храсток + саркама)

злаякасная пухліна на храстковай тканцы, разнавіднасць саркомы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыхо́ндр

(ад перы- + гр. chondros = храсток)

анат. знешні злучальнатканы слой храстка (акрамя сустаўнага); надхрасточніца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астэахандро́з

(ад гр. osteon = косць + chondros = храсток)

хвароба падхрастковага аддзела доўгіх трубчастых касцей шкілета; характарызуецца болямі, абмежаваннем рухаў у суставах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

хандрацы́ты

(ад гр. chondros = храсток + -цыты)

клеткі храстковай тканкі, якія ўтвараюцца з хандрабластаў у працэсе развіцця храстка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)