straw [strɔ:] n. сало́ма, сало́мінка

♦

not to care a straw ста́віцца абыя́кава;

clutch/grasp at a straw хапа́цца за сало́мінку;

the last/final straw(that breaks the camel’s back) ≅ апо́шняя кро́пля (цярпе́ння)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чапля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. за каго-што. Кранаць, датыкацца, зачэпліваючы што-н.

Кузаў машыны чапляўся за галіны.

2. за каго-што. Хапацца, трымацца за што-н.; падчэплівацца, павісаць на чым-н.

Ч. на плот.

Дзяцел чапляецца кіпцюрамі за кару.

Ч. на падножку трамвая.

3. перан., за што. Імкнуцца любым чынам утрымаць, зберагчы што-н.; выкарыстаць усе сродкі, магчымасці для дасягнення чаго-н.

Усё старое ўпарта чапляецца за жыццё.

4. перан. Прыдзірацца да каго-, чаго-н.; прыставаць да каго-н.; назаляць (разм.).

Чаго ты да мяне чапляешся?

|| наз. чапля́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grip​2 [grɪp] v.

1. сціска́ць; хапа́ць; хапа́цца; хвата́ць; хвата́цца;

He gripped my hand. Ён сціснуў мне руку.

2. aхапі́ць, захапі́ць (перан.);

Fear gripped them. Iх ахапіў страх;

The violinist gripped the audience. Ігра скрыпача захапіла слухачоў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

łapać się

łapa|ć się

незак.

1. хапацца;

~ć się za głowę — хапацца (брацца) за галаву;

kot ~ał się gałęzi — кот хапаўся за галінку;

2. лавіцца; трапляцца;

~ć się na czym — трапляцца на чым;

~ć się na przynętę — лавіцца на прынаду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хапі́цца, хаплю́ся, хо́пішся, хо́піцца; зак.

1. Зак. да хапацца (у 1–3 і 5 знач.).

2. Агледзеўшыся, спахапіцца, раптоўна заўважыць што‑н. Мы спяшаемся. Неба на ўсходзе Ружавее. Дарога Выйшла з вёскі. Хапіўся Мікіта: На вяселлі ватоўка забыта. Куляшоў. [Гэля:] — Баюся, Павел. Жандармерыя — не камендатура. Калі хопяцца, возьмуць бацьку. Навуменка. Пан Войцех хапіўся, што няма курыва, і папрасіў мяне спусціцца на першы паверх, купіць у кіёску папярос. Карпюк.

3. каго-чаго. Успомніўшы, пачаўшы шукаць, раптоўна выявіць адсутнасць каго‑, чаго‑н. Праз які дзень з фермы знік славак Юлік. Яго хапіліся раніцою, калі трэба было запрагаць коні. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seize [si:z] v.

1. (on/upon) хапа́ць; хапа́цца; схапі́ць; схапі́цца;

seize power захапі́ць ула́ду;

seize hold of smth. ухапі́цца за што-н.

2. выкарысто́ўваць;

Seize (on) any opportunity you can. Хапайся за любую магчымасць.

3. захо́пліваць (сілай); ахо́пліваць;

He was seized with terror. Яго апанаваў жах.

seize up [ˌsi:zˈʌp] phr. v. заяда́ць (пра матор)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

imać się

ima|ć się

незак. кніжн. брацца;

~ć się każdej pracy — брацца (хапацца) за кожную працу;

sen się go nie imać się — сон яго не бярэ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

учэ́пісты, ‑ая, ‑ае.

1. Здольны чапляцца, хапацца і моцна трымацца за каго‑, што‑н. Учэпістыя кіпцюры. □ На вяршынях дрэў і кустах павісла ўчэпістае павуцінне. Даніленка. У жылістых, учэпістых руках старога ўгадвалася немалая сіла. Васілёнак.

2. перан. Які хутка падмячае, добра запамінае што‑н. (пра погляд, памяць, розум і пад.). [Камандзір] акінуў Якімку кароткім учэпістым позіркам і спытаў: — У атрад, значыць, прыйшоў? Ваяваць? Курто. Палкоўнік нахіліўся над картай і паўтарыў усё, што расказаў Мікола. Памяць у чалавека была на дзіва ўчэпістая — нічога не прапусціў. Новікаў.

3. перан. Які ўмее прыстасавацца да чаго‑н. і выкарыстаць для сябе; які настойліва дабіваецца сваёй мэты. Фёдар адразу развінуў бурную дзейнасць. Ён паказаў сябе чалавекам напорыстым і ўчэпістым. Кірэенка. [Фрунзе:] — Яна [Насця] ўчэпістая... верхаводзіць у гімназіі... Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seize

[si:z]

v.

1) хапа́цца, хапа́ць; чапля́цца

in fright she seized his arm — Ад стра́ху яна́ ўхапі́лася за яго́ную руку́

2) зразуме́ць, ухапі́ць

to seize an idea — зразуме́ць ду́мку

3) сі́лай захапля́ць, займа́ць (тэрыто́рыю), бра́ць (го́рад)

4) fever seized him — Яго́ схапі́ла гара́чка

5) канфіскава́ць

•

- seize upon

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

змагацца, біцца, ваяваць, весці змаганне, весці барацьбу, весці вайну; дужацца (разм.); барукацца (перан.) □ брацца загрудкі, хапацца загрудкі, ліць кроў, праліваць кроў, ламаць пікі

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)