дэрыва́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Бакавое адхіленне снарадаў і куль пры палёце.

2. Адвод вады ад галоўнага рэчышча ракі ў бок па канале.

3. Утварэнне новых слоў ад слова-асновы.

|| прым. дэрывацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цукрава́нне, ‑я, н.

Утварэнне цукру, цукрыстых рэчываў у чым‑н. Цукраванне крухмалу. Цукраванне соладу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генеры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Выклікаць з’яўленне, утварэнне чаго‑н. Генерыраваць электрычныя ваганні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

словавытво́рнасць, ‑і, ж.

1. Утварэнне вытворных слоў ад асноўных.

2. Уст. Тлумачэнне паходжання слоў; этымалогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

словасклада́нне, ‑я, н.

Утварэнне новых слоў шляхам злучэння ў адно слова дзвюх або некалькіх асноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дарнаванне (утварэнне адтуліны) 4/150, 260; 9/66

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

uformowanie

н. фармаванне; фарміраванне; складанне, утварэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

карбюра́цыя, ‑і, ж.

Утварэнне гаручай сумесі з вадкага паліва (напрыклад, бензіну) і паветра ў рухавіках ўнутранага згарання.

[Фр. carburation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліэмбрыёнія, ‑і, ж.

Спец. Утварэнне некалькіх зародкаў з адной яйцаклеткі ў жывёлы і ў адным семені ў расліны.

[Ад грэч. poly — многа і embryon — зародак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біясі́нтэз, ‑у, м.

Утварэнне арганічных злучэнняў у жывых арганізмах або па-за імі пад дзеяннем ферментаў. Біясінтэз вугляводаў.

[Ад грэч. bíos — жыццё і synthesis — злучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)