акульты́зм, ‑у, м.

Агульная назва містычных вучэнняў, якія сцвярджаюць, быццам у прыродзе існуюць таямнічыя, звышнатуральныя сілы, з якімі людзі нібыта могуць уступаць у зносіны пры дапамозе магічных дзеянняў, заклінанняў і пад.

[Ад лац. occultus — схаваны, тайны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асацыі́равацца, ‑руецца; зак. і незак., з чым.

Кніжн. Уступіць (уступаць) у сувязь па асацыяцыі (у 3 знач.). У свядомасці чытача фальклорная сапраўднасць звычайна асацыіруецца з уяўленнем аб гераічнай сапраўднасці. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

concession [kənˈseʃn] n.

1. усту́пка;

make a concession рабі́ць усту́пку, уступа́ць

2. : tax concession падатко́вая льго́та

3. канцэ́сія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

enter (up)on

а) пачына́ць

б) уступа́ць ва ўлада́ньне

to enter upon the estate — пераня́ць гаспада́рку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cave [keɪv] n. пячо́ра; по́ласць; упа́дзіна; я́міна

cave in [ˌkeɪvˈɪn] phr. v.

1. асяда́ць, апада́ць, апуска́цца

2. уступа́ць, адступа́ць, здава́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канфліктава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

Разм. Уступаць у канфлікт з кім‑н., даходзіць да канфлікту. Рашчэня паставіў сабе за мэту быць настойлівым, цвёрдым.., але канфліктаваць з Касцянком не ўваходзіла ў яго планы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поступа́ться несов. (чем-л.) адмаўля́цца (ад чаго), уступа́ць (у чым, што); адступа́цца (ад чаго), перапуска́ць (што, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сутыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. сутыкнуцца.

2. Узаемна дакранацца, датыкацца.

С. спінамі.

3. Мець сумежныя бакі; межавацца.

Луг сутыкаецца з пасевамі жыта.

4. перан. Уступаць у якія-н. адносіны, кантакты з кім-, чым-н.; мець справу з кім-, чым-н.

С. з падатковай інспекцыяй.

С. з перакладам паэзіі.

С. з праблемай выбару.

|| наз. сутыка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Весніць (паэт.) ’рабіць вясёлым, вясеннім, марыць аб надыходзе нечага вясёлага, шчаслівага’, весніцца (паэт.) ’буйнець, разгарацца, станавіцца вясёлым’. Новыя адыменныя ўтварэнні (КТС); параўн. аналагічна ў польск. wiosnować się ’адмалоджвацца, аднаўляцца’, wiosnować ’квітнець’, чэш. jařiti ’станавіцца буйным, вясёлым, хуткім, рэзкім’, rozjařuje se ’прыходзіць (аб вясне)’, укр. весні́ти уступаць у сілу (аб вясне), расцвітаць’. Да вясна́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

concede [kənˈsi:d] v.

1. дапуска́ць (магчымасць, правільнасць чаго-н.)

2. саступа́ць, уступа́ць

3. sport даць фо́ру, апярэ́дзіць (каго-н. у чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)