reconcile [ˈrekənsaɪl] v.

1. (with) міры́ць; па міры́ць, прыміры́ць;

Friends managed to reconcile him with his wife. Сябрам удалося памірыць яго з жонкай.

2. ула́джваць, урэгулёўваць;

reconcile quarrels ула́джваць сва́ркі

3. (with) прыво́дзіць у адпаве́днасць; узгадня́ць;

reconcile duty with pleasure сумяшча́ць абавя́зкі і задавальне́нне

4. скара́цца, прыміра́цца;

reconcile to smth. прыміры́цца з чым-н.;

reconcile oneself to one’s fate скары́цца свайму́ лёсу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mediate [ˈmi:dieɪt] v.

1. fml уплыва́ць;

Child mortality is mediated by economic factors. Эканамічныя фактары ўплываюць на дзіцячую смяротнасць.

2. (between) міры́ць (двух людзей або дзве групы); ула́джваць (сварку і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

begléichen

* vt

1) ураўно́ўваць; ула́джваць (спрэчку); камерц. апла́чваць, пакрыва́ць, пагаша́ць

den Sáldo ~ — фін. збалансава́ць раху́нак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

adjudicate

[əˈdʒu:dɪkeɪt]

1.

v.t.

судзі́ць; ула́джваць спра́ву зго́дна з зако́нам

2.

v.i.

прыйма́ць пастано́ву

The court adjudicated on the case — Суд прыня́ў пастано́ву ў спра́ве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

erlédigen

vt

1) ска́нчваць; выко́нваць

2) ула́джваць

die Fráge ist erlédigt — пыта́нне вы́чарпана

3) груб. прыко́нчыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

устра́ивать несов.

1. (сооружать, строить) устро́йваць, рабі́ць; (мастерить) майстрава́ць; (приспосабливать для чего-л.) прыстро́йваць, прыла́джваць;

2. (организовывать) арганізо́ўваць, нала́джваць; (справлять) спраўля́ць;

3. (производить, учинять) разг. устро́йваць, учыня́ць;

4. (приводить в порядок) упарадко́ўваць; (налаживать) нала́джваць, ула́джваць;

5. (помещать, определять) устро́йваць, ула́джваць, уладко́ўваць;

6. разг. (оказываться подходящим) падыхо́дзіць; (удовлетворять) задаво́льваць; см. устро́ить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

beréinen, beréinigen

vt

1) ула́джваць; разабра́цца (з чым-н.)

2) пераадо́льваць, ліквідо́ўваць

die Luft ~ — перан. разрадзі́ць атмасфе́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

reconcile

[ˈrekənsaɪl]

v.i.

1) пагаджа́ць; узгадня́ць

it is hard to reconcile oneself to being sick — Ця́жка пагадзі́цца з хваро́бай

2) ула́джваць спрэ́чку, пагаджа́ць

They reconciled — Яны́ пагадзі́ліся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sort​2 [sɔ:t] v. сартава́ць, разбіра́ць, класіфікава́ць

sort out [ˌsɔ:tˈaʊt] phr. v.

1. адбіра́ць, разбіра́ць, рассарто́ўваць;

sort out the real from the imaginary адро́зніваць рэа́льнасць ад фанта́зіі

2. infml ула́джваць;

We’ll soon sort out the problem. Мы хутка разбяромся ў пытанні.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gláttmachen

аддз. vt

1) разм. ула́джваць (справу)

2) разм. расквіта́цца (з чым-н.), апло́чваць, распла́чвацца

éine Schuld ~ — заплаці́ць доўг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)