ула́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ула́джваю ула́джваем
2-я ас. ула́джваеш ула́джваеце
3-я ас. ула́джвае ула́джваюць
Прошлы час
м. ула́джваў ула́джвалі
ж. ула́джвала
н. ула́джвала
Загадны лад
2-я ас. ула́джвай ула́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ула́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ула́джваць несов.

1. ула́живать;

2. угожда́ть;

3. разг. (определять куда-л.) устра́ивать;

4. (делать что-л. вовремя) уга́дывать;

1-4 см. ула́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ула́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уладзіць (у 1–5 і 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. што. Давесці да жаданага канца, да згоды.

У. справу.

У. спрэчнае пытанне.

У. канфлікт.

2. каго (што). Змясціць, прыстроіць куды-н.; дапамагчы паступіць на работу, вучобу.

У. хворага ў шпіталь.

У. на кватэру.

У. юнака на працу.

3. каго-што. Зручна размясціць, палажыць, паставіць.

У. калодачны вулей на дрэве.

4. каму. Унаравіць, дагадзіць (разм.).

Гэтаму чалавеку цяжка ў.

5. што. Прывесці ў належны парадак; зрабіць прыгодным для карыстання (разм.).

У. усё ў хаце.

У. станок.

6. Паспець прыбыць куды-н. у пэўны час (разм.).

Уладзіў пад самы абед.

|| незак. ула́джваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—6 знач.).

|| наз. ула́джванне, -я, н. (да 1—3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ула́живать несов. ула́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ладкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак., што.

Прыводзіць у парадак, уладжваць.

Л. рэчы.

|| зак. уладкава́ць, уладку́ю, уладку́еш, уладку́е; уладкава́ны.

|| наз. уладкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сялі́ць, сялю́, се́ліш, се́ліць; се́лены; незак., каго-што.

Уладжваць на незаселеных месцах; пасяляць.

|| зак. пасялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; наз. пасяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обстря́пывать несов., прост. ула́джваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадпрые́мніцтва, ‑а, н.

Дзейнасць прадпрыемца. // Здольнасць уладжваць выгадныя справы, афёры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сялі́ць, сялю, селіш, селіць; незак., каго-што.

Уладжваць па незаселеных месцах; пасяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)