verkétzern

vt узво́дзіць паклёп (на каго-н.), знеслаўля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wznosić

незак.

1. падымаць;

2. будаваць; узводзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пле́сці, пляту́, пляце́ш, пляце́; пляцём, плецяце́, пляту́ць; плёў, пляла́, -ло́; пляці́; пле́цены; незак., што.

1. Перавіваючы (лазу, ніці, стужкі і пад.), злучаць у адно цэлае, вырабляць.

П. кошык.

П. вянок.

2. перан. Гаварыць што-н. недарэчнае, узводзіць паклёп, нагаворваць (разм.).

П. інтрыгі.

П. бязглуздзіцу.

На гэту жанчыну рознае плялі.

|| зак. спле́сці, спляту́, спляце́ш, спляце́; спляцём, сплецяце́, спляту́ць; сплёў, спляла́, -ло́; спляці́; спле́цены.

|| наз. пляце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

quadríeren

vt

1) матэм. узво́дзіць у квадра́т

2) надава́ць чатырохвуго́льную фо́рму

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

шы́фер, ‑у, м.

1. Чорны або шэры гліністы сланец. Здабыванне шыферу.

2. Будаўнічы матэрыял у выглядзе плітак або лістоў з такога сланцу, які ўжываецца для пакрыцця даху. Будуць узводзіць другі паверх [будынка], затым ставіць кроквы, каб заўтра шыферам накрыць. Гроднеў. На страсе цесля Лявон клаў апошнія аркушы шыферу. Дубоўка.

[Ням. Schiefer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lästern

vi (auf, wider, gegen A) зласло́віць, узво́дзіць паклёп (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ánschwärzen

vt

1) чарні́ць

2) разм. абгаво́рваць, узво́дзіць паклёп (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

potęgować

незак.

1. узмацняць, павялічваць;

2. мат. узводзіць у ступень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áufspannen

vt

1) наця́гваць

den Régenschirm ~ — раскры́ць парасо́н

2) узво́дзіць (курок)

3) замацо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

statue [ˈstætʃu:, ˈstætju:] n. ста́туя;

a statue in marble ста́туя з ма́рмуру;

the Statue of Liberty Ста́туя Свабо́ды (ЗША);

cast a statue высяка́ць ста́тую;

erect a statue узво́дзіць ста́тую

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)