рэфле́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тэлескоп з увагнутым люстрам або сістэмай люстраў.

2. Адбівальнік прамянёў у форме ўвагнутай паліраванай паверхні.

Лямпа з рэфлектарам.

|| прым. рэфле́ктарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́нзавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лінзы. // Забяспечаны лінзай, лінзамі. Лінзавы тэлескоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

teleskop, ~u

м.

1. тэлескоп;

2. заал. тэлескоп (рыбка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

телеско́п-спектро́метр тэлеско́п-спектро́метр, род. тэлеско́па-спектро́метра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

...скоп, ‑а, м.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае назву апаратаў і прылад для назірання, напрыклад: мікраскоп, тэлескоп.

[Ад грэч. skopéō — назіраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

train a telescope

настаўля́ць тэлеско́п

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэфра́ктар, ‑а, м.

1. Тэлескоп, аб’ектыў якога складаецца з лінз.

2. Уст. Павелічальнае шкло, якое ўзмацняе святло, а таксама лямпа з такім шклом.

[Ад позналацінскага refractio — пераламленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Férnrohr

n -(e)s, -e тэлеско́п, падзо́рная труба́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

катаптры́чны

(гр. katoptrikos = адбіты ў люстэрку);

к. тэлескоп — адлюстравальны тэлескоп, у якім замест лінз выкарыстоўваюцца металічныя люстэркі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

swivel [ˈswɪvl] v. круці́ць, вярце́ць; варо́чаць, паваро́чваць на шарні́рах;

He swivelled the telescope. Ён пакручваў тэлескоп.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)