ле́ма, -ы, мн. -ы, лем, ж.

У матэматыцы: тэарэма, неабходная толькі для доказу інш. тэарэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пифаго́ров / пифаго́рова теоре́ма піфаго́рава тэарэ́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

теоре́ма мат., лог. тэарэ́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

theorem [ˈθɪərəm] n. тэарэ́ма;

by theorem паво́дле тэарэ́мы;

a reciprocal theorem адваро́тная тэарэ́ма;

prove the theorem даказа́ць тэарэ́му

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Pythagoras’ theorem [paɪˌθægərəsɪzˈθɪərəm] n. math. тэарэ́ма Піфаго́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ле́ма, ‑ы, ж.

У матэматыцы — дапаможная тэарэма, неабходная толькі для доказу іншай тэарэмы.

[Грэч. lēmma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

theorem

[ˈӨi:ərəm]

n.

тэарэ́ма f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Pythagorean theorem

тэарэ́ма Пітаго́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pythagóre¦isch

~er Léhrsatz — піфаго́рава тэарэ́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Theorém

n -s, -e тэарэ́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)