1. Празмерна доўга, часта нюхаючы, дайсці да непрыемных вынікаў.
2.перан. Дазнацца, разведаць пра што‑н. якім‑н. непрыстойным спосабам. — Данюхаецца паліцыя, і тады... арышт, здзекі, а потым суд і турма.Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Untersúchungsgefängnis
n -ses, -se сле́дчая турма́, ізаля́тар папярэ́дняга зняво́лення
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Затво́р ’канструкцыя для закрывання і адкрывання апаратуры’ з рус.затвор ’тс’. Параўн. укр.затвор ’тс’, польск.zatwór ’прыстасаванне для замыкання’, чэш.zátvor ’прыстасаванне для закрыцця’, ’зняволенне’, славац.zátvor ’засаўка’, ’забарона распараджацца маёмасцю’, ’зняволенне’, славен.zatvór ’замок, затвор у млыне’, серб.-харв.за́твор ’турма’, ’закрыванне’, балг.затво́р ’турма’, ’частка агнястрэльнай зброі’. Ст.-слав.затворъ ’замок, засаўка’. Ст.-рус.затворъ, затвора ’замок, засаўка’, ’асада, турма, прабыванне ў турме’, ’дзверы, вароты’. Спецыялізацыя значэння адбывалася, відаць, у рус. мове, хаця агульная база яго была ўжо ў прасл.Прасл.zatvorъ утворана з чаргаваннем галоснага ад zatverti, дзе ‑t‑ адцягнена ад otverti, а корань ver‑ той самы, што ў верая (гл.). Фасмер, 2, 82; Шанскі, 2, З, 67–68.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gaol
[dʒeɪl]1.
n., Brit.
астро́г -у m., турма́f.
2.
v.t.
саджа́ць у астро́г
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Kérker
m -s, - турма́, астро́г
in den ~ wérfen* [stécken] — кі́нуць у турму́ [астро́г]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
астро́г, ‑а, М ‑розе, м.
Уст.
1. Месца, дзе трымаюць зняволеных; турма. Сцяпан толькі пазалетась, калі прыйшлі таварышы, вярнуўся з панскага астрога, прычакаўшы, нарэшце, таго, за што пакутаваў.Брыль.[Гаруе:] — Мяне польскія жандары пасадзілі былі разам з табою [Галенай] у астрог.Чорны.
2. У старажытнасці — умацаваны горад, абнесены тынам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памо́ўчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Устрымлівацца або ўхіляцца ад размоў, захоўваць маўчанне. — Вось забралі [сына] і павезлі ў турму. А дзе тая турма, і якая яна, адкуль мне ведаць. Вось і еду, шукаць буду. — Ты, бабка, шукай ды памоўчвай, а то і сама трапіш туды.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
prison[ˈprɪzn]n.
1.турма́;
put smb. in prison пасадзі́ць каго́-н. у турму́;
be in prison знахо́дзіцца ў зняво́ленні/турме́;
be sent to prison быць прыгаво́раным да турэ́мнага зняво́лення;
escape from prison уцячы́ з турмы́;
He will be released from prison next week. Яго выпусцяць з турмы на наступным тыдні.
2.турма́, няво́ля; зняво́ленне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ба́хта ’гаўптвахта’ (Нас.), рус.дыял.ба́хта ’турма’, укр.дыял.ба́хта ’вежа’. Рудніцкі (89) лічыць, што гэта слова паходзіць ад ба́шта (гл.). Але хутчэй ба́хта < аба́хта. Параўн. укр. (вядомае з XVII ст.) аба́хта ’гаўптвахта’, оба́хта (< ням.Hauptwacht).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
więzienie
н.
1.турма, астрог;
2. турэмнае зняволенне;
więzienie prewencyjne — папярэдняе зняволенне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)