elbow​1 [ˈelbəʊ] n.

1. ло́каць

2. tech. кале́на (трубы)

♦

out at the elbows абтрапа́ны, падра́ны на ло́кцях

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адліўны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для адліву, сцёку чаго‑н. Адліўныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зварны́, ‑ая, ‑ое.

Які атрымліваецца шляхам зваркі. Зварныя трубы. Зварныя канструкцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усярэ́дзіне

1. нареч. в середи́не; посреди́не, посреди́;

2. предлог с род. внутри́; посреди́не, посреди́;

у. двара́ — посреди́не (посреди́) двора́;

у. трубы́ — внутри́ трубы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стачы́ць³, стачу́, сто́чыш, сто́чыць; сто́чаны; зак., што.

1. Злучыць швом.

С. дзве полкі.

2. Звязаўшы канцы, зрабіць даўжэйшым.

С. вяроўку.

3. Змацаваць зваркай (спец.).

С. трубы.

|| незак. сто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сто́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паветраправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які праводзіць паветра, па якім ідзе паветра. Паветраправодныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каналізацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каналізацыі. Каналізацыйныя трубы. Каналізацыйная сетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тугугу́-тугугу́ — імітацыя гучання пастухоўскай трубы (ТС), параўн. рус. смал. тугу́ ‘тс’. Гукаперайманне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Заварыць усё, многае. Пазаварваць травы. Пазаварваць трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвадны́, ‑ая, ‑ое.

Які далучае, падводзіць што‑н. да чаго‑н. Падвадныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)