растанцава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑чуецца; зак.

Разм. Пачаўшы танцаваць, захапіцца танцам (танцамі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pląsać

незак. скакаць, танцаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tánzlustig

a які́ лю́біць танцава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schwófen

vi разм. скака́ць, танцава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

датанцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Скончыць танцаваць які‑н. танец. Датанцаваць польку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гапа́к, ‑а, м.

Украінскі народны танец, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць гапака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытанцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Разм. Старанна танцаваць што‑н. Вытанцоўваць «лявоніху».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танцава́цца, ‑цуецца; незак.

1. Выконвацца (пра танец). Танцуецца «Бульба».

2. Зал. да танцаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вытропваць ’танцаваць з выкрутасамі’ (Жд., 2). Гл. тропаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Tánzbein

n

das ~ schwíngen* — танцава́ць, та́нчыць, скака́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)