фімо́з

(гр. phimosis = сцісканне)

звужэнне крайняй плоці ў выніку запаленчых працэсаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шлюс

(ням. Schluss)

сцісканне сядла каленямі як умова моцнай пасадкі кавалерыстаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ЗМЯ́ЦЦЕ ў супраціўленні матэрыялаў,

лакальнае (мясцовае) сцісканне, якое ўзнікае ў зоне кантакту элементаў канструкцыі (напр., у заклёпачных злучэннях, пад апорамі бэлек і інш.). Суправаджаецца звычайна астаткавымі дэфармацыямі.

т. 7, с. 98

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВА́НТАВЫЯ КАНСТРУ́КЦЫІ,

разнавіднасць вісячых канструкцый, нясучымі элементамі якіх з’яўляюцца гнуткія расцяжкі — ванты (звычайна стальныя тросы). Вантавыя канструкцыі складаюцца з вантаў і канструкцый, якія ўспрымаюць сцісканне, — бэлек, жорсткіх формаў, арак, рамаў, абалонак і інш.

т. 3, с. 504

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

grip​1 [grɪp] n.

1. сціска́нне; хва́тка

2. (on) кантро́ль, ула́да (над чым-н.)

♦

come/get to grips with разабра́цца (у праблеме, сітуацыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

механастры́кцыя

[ад механ(ічны) + лац. strictio = сцісканне]

дэфармацыя цел, выкліканая механічнымі напружаннямі, якія змяняюць магнітны стан цел.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стрыкту́ра

(лац. strictura = сцісканне)

мед. звужэнне якога-н. трубчастага органа або адтуліны поласцевага органа ў выніку запалення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трызм

(гр. tnsmos = скрыгатанне)

сутаргавае сцісканне сківіц, якое ўзнікае пры эпілепсіі, менінгіце і іншых хваробах цэнтральнай нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АСЦЫ́Т

(грэч. askitēs літар. ацёчны),

намнажэнне вадкасці ў брушной поласці. Прычынамі асцыту з’яўляюцца цыроз печані, застойная сардэчная недастатковасць, трамбоз або сцісканне ствала ці галін варотнай вены, а таксама агульны ацёчны сіндром пры хваробе нырак, аліментарная дыстрафія, пашкоджанне брушыны або грудной лімфатычнай пратокі. Гл. таксама Ацёк.

т. 2, с. 64

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перыста́льтыка

(гр. ptristaltikos = які ахоплівае, сціскае)

хвалепадобнае рытмічнае сцісканне сценак полых органаў — стрававода, страўніка, кішак у чалавека і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)