садамі́зм, ‑у, м.

Схільнасць да садаміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

летуце́нны, -ая, -ае.

1. Які мае схільнасць да летуцення, звязаны з летуценнем.

Летуценная ўсмешка.

2. Створаны ўяўленнем, марай; фантастычны.

Летуценнае шчасце.

|| наз. летуце́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суця́жнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм., неадабр.).

Займацца цяжбамі, маючы да гэтага схільнасць, інтарэс; імкнуцца атрымаць выгаду любым, нават нядобрасумленным спосабам.

|| наз. суця́жніцтва, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hindsight [ˈhaɪndsaɪt] n. непрадба́члівасць; схі́льнасць жыць за́днім ро́зумам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

маралі́зм, ‑у, м.

Схільнасць да маралізавання; маралізаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гурма́нства, ‑а, н.

Схільнасць да далікатных страў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́дніцтва, ‑а, н.

Разм. Схільнасць да звадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзанёрства, ‑а, н.

Схільнасць да павучальных разважанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скло́чніцтва, ‑а, н.

Разм. Схільнасць да склок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

predyspozycja

ж. схільнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)