суця́жнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм., неадабр.).

Займацца цяжбамі, маючы да гэтага схільнасць, інтарэс; імкнуцца атрымаць выгаду любым, нават нядобрасумленным спосабам.

|| наз. суця́жніцтва, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

hindsight [ˈhaɪndsaɪt] n. непрадба́члівасць; схі́льнасць жыць за́днім ро́зумам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зва́дніцтва, ‑а, н.

Разм. Схільнасць да звадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гурма́нства, ‑а, н.

Схільнасць да далікатных страў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маралі́зм, ‑у, м.

Схільнасць да маралізавання; маралізаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзанёрства, ‑а, н.

Схільнасць да павучальных разважанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скло́чніцтва, ‑а, н.

Разм. Схільнасць да склок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

predyspozycja

ж. схільнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

предрасположе́ние ср. схі́льнасць, -ці ж.; (наклонность) нахі́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мараліза́тарства, ‑а, н.

Пропаведзь маралі, схільнасць да маралізавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)