hillside

[ˈhɪlsaɪd]

n.

схіл узго́рку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пахі́л, ‑у, м.

Пакатая паверхня, схіл; нахіл. Яны [дарогі], як асфальтныя рэкі З прытокамі тысяч другіх, Не ведаюць ні скрыжаванняў, Ні стромых пахілаў. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

descent [dɪˈsent] n.

1. спуск

2. схіл

3. пахо́джанне;

of Irish descent ірла́ндскага пахо́джання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Böschung

f -, -en адхо́н, схіл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

скос, ‑у, м.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. скасіць ​2 — скошваць ​2.

2. Пакаты бок чаго‑н.; схіл, адхон. Скос скалы. Скос берага рэчкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапаку́тны, ‑ая, ‑ае.

Які перанёс многа пакут; поўны пакут. Многапакутны народ. □ Тут, на зямлі многапакутнай, Каля дарогі кожны схіл Асветлен зоркай пяцікутнай, Узнятай на гарбах магіл. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касаго́р, ‑а, м.

Схіл гары, пагорка. Падняцца па касагоры. □ Вучні кінуліся па касагоры ўніз да вады. Шамякін. Ахутаныя зелянінай садоў, дамы нібыта па прыступках узбіраліся на касагор. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dáchabfall

m -s, -abfälle схіл да́ху [страхі́]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stéigung

f -, -en пад’ём; нахі́л, схіл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hálde

f -, -n адхо́н, схіл (гары)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)