ва́фля

(ням. Waffel)

сухое пячэнне з крэмавымі праслойкамі і клятчастым адбіткам на паверхні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ры́слінг, ‑у, м.

1. Сорт белага вінаграду.

2. Белае сухое віно, атрыманае з гэтага вінаграду.

[Ням. Riesling.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brut

[bru:t]

adj.

1) ве́льмі сухо́е (віно́)

2) не шліфава́ны (кашто́ўны ка́мень)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крэ́кер

(англ. cracker)

1) сухое пячэнне з заквашанага цеста;

2) тонкія лустачкі, высушаныя скрылёчкі бульбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Буйра́к ’сухое рэчышча’. Гл. байра́к 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сухме́нь ’сухое гарачае надвор’е’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр., Нас., Гарэц., Мат. Гом., Растарг.), ’сухое месца’ (Нас.; слаўг., Яшк.), ’сухое месца паміж балотамі’ (ц.-палес., Талстой, Геогр., 128), сукмеɣннік ’грудок на балоце; падсохлая глеба ў берага’ (< сухменнік) (зах.-палес., Талстой, там жа), сухмі́нь ’сухое месца’ (слаўг., Яшк.). Укр., рус. сухме́нь ’сухое месца’ і да т. п.; дакладную паралель бачыць у літ. sausmenà ’сухое месца’ Аткупшчыкоў (Этимология–1984, 193). Дэрываты ад сухі (Фасмер, 3, 813) з фармантам ‑мень/‑мінь; да суфіксацыі гл. Сцяцко, Афікс. наз., 76. З іншым суф. ‑ель‑ сухме́ль ’цеплата, суш’ (круп., Сл. ПЗБ), сюды ж сухмельня ’ёўня’ (Мат. Маг.). Паводле Карскага (2–3, 29), у выніку змены ранейшага суф. ‑ман‑ пад уздзеяннем суф. *‑men‑, які ўтвараў асновы на зычны, параўн. сухмя́ны ’сухі’ (Ласт.), сухме́ць ’засуха’ (Касп.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

куп’ё, ‑я, м., зб.

Купіны. Лес скончыўся, і пачалося сухое балота з высокім куп’ём, старымі абгарэлымі пнямі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dehydrated

[,di:ˈhaɪdreɪtɪd]

adj.

1) абязво́джаны

dehydrated milk — сухо́е малако́

2) су́шаны (пра садаві́ну, гаро́дніну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

biscuit [ˈbɪskɪt] n.

1. сухо́е пячэ́нне, крэ́кер

2. све́тла-кары́чневы ко́лер

♦

take the biscuit BrE, infml перасягну́ць усё (неадабральна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

powdered [ˈpaʊdəd] adj.

1. напу́драны;

powdered hair напу́драныя валасы́

2. парашко́вы;

powdered milk парашко́вае/сухо́е малако́;

powdered sugar цукро́вая пу́дра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)