по́ліс м.:

страхавы́ по́ліс Pólice [-sə] f -, -en, Versícherungsschein m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ма́клер м. фін. Mákler m -s, -, Brócker m -s, -;

страхавы́ ма́клер Versícherungsmakler m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

premium

[ˈpri:miəm]

n.

1) узнагаро́да, прэ́мія f.

2) ра́та страхо́ўкі, страхавы́ ўзно́с, страхава́я прэ́мія

•

- at a premium

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

polisa

ж. эк. поліс;

polisa ubezpieczeniowa — страхавы поліс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

по́ліс​1

(фр. police, ад іт. polizza = распіска, квітанцыя)

дакумент аб страхаванні жыцця, маёмасці (напр. страхавы п.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

policy

I [ˈpɑ:ləsi]

n., pl. -cies

1) палі́тыка f., спо́саб кірава́ньня, паліты́чны курс

2) практы́чная му́драсьць, разва́жнасьць f.

II [ˈpɑ:ləsi]

n., pl. -cies

страхавы́ по́ліс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

asekuracyjny

asekuracyjn|y

1. страхавы;

2. страховачны;

lina ~a — страховачная вяроўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аге́нт ​1, ‑а, М ‑нце, м.

1. Прадстаўнік арганізацыі, установы, які выконвае службовыя, дзелавыя даручэнні. Агент па забеспячэнню. Страхавы агент.

2. Асоба, якая з’яўляецца стаўленікам каго‑н., служыць чыім‑н. інтарэсам. Агенты імперыялізму.

3. Сакрэтны супрацоўнік разведкі якой‑н. дзяржавы; шпіён. Атраду таварыша Андрэя даручана ўстанавіць, ці не з’яўляецца гэты «бацька Рудольф» агентам гестапа. Мікуліч.

[Ад лац. agens, agentis — дзейны.]

аге́нт ​2, ‑а, М ‑нце, м.

Кніжн. Прычына, якая выклікае тыя або іншыя з’явы ў прыродзе. Мікробы, вірусы — інфекцыйныя агенты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

akwizytor

м. агент; аквізітар;

akwizytor handlowy — гандлёвы агент (аквізітар);

akwizytor ubezpieczeniowy — страхавы агент (аквізітар)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аге́нт I м. аге́нт;

сакрэ́тны а. — секре́тный аге́нт;

страхавы́ а. — страхово́й аге́нт;

парахо́дны а. — парохо́дный аге́нт

аге́нт II, -ту м. (действующая причина) аге́нт;

фізі́чныя (хімі́чныя) ~ты — физи́ческие (хими́ческие) аге́нты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)