unyielding

[ʌnˈji:ldɪŋ]

adj.

непадаўкі́; незгаво́рлівы; сто́йкі; упа́рты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крапе́ж, ‑пяжу, м., зб.

1. Дэталі (балты, штыфты і пад.) для нерухомага злучэння частак машын і канструкцый.

2. Матэрыял (стойкі, плыты і пад.) для мацавання горных вырабатак. І шахцёр сягоння ў шахце Смела ў забой ідзе: Стойкі нашыя на вахце — Наш крапеж не падвядзе. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бар¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Невялікі рэстаран або частка яго, дзе звычайна наведвальнікаў абслугоўваюць ля высокай стойкі, а таксама гэтая стойка.

2. Невялікая шафка для він або аддзяленне для він у шафе ці серванце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

uncompromising

[ʌnˈkɑ:mprəmaɪzɪŋ]

adj.

непадаўкі́, трыва́лы, сто́йкі, пасьлядо́ўны; бескампрамі́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unflinching [ʌnˈflɪntʃɪŋ] adj. рашу́чы, цвёрды, непахі́сны, сто́йкі;

unflinching courage непахі́сная му́жнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unwavering [ʌnˈweɪvərɪŋ] adj. fml непахі́сны, цвёрды, сто́йкі;

unwavering faith непахі́сная ве́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uncompromising [ʌnˈkɒmprəmaɪzɪŋ] adj. непахі́сны, няўмо́льны; сто́йкі; бескампрамі́сны;

an uncompromising stand бескампрамі́сная пазі́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dzielny

1. энергічны, стойкі;

2. адважны; малайцаваты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выно́слівы, ‑ая, ‑ае.

Які можа многае перанесці; стойкі, загартаваны. Вынослівы конь. Вынослівы спартсмен. □ Рос .. [Быстроў] дужым, вынослівым і ўпэўненым у сабе. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвёрдакаме́нны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі цвёрды. Цвёрдакаменная парода. // перан. Непахісны, стойкі. Цвёрдакаменны характар. // перан. Якога нельга расчуліць, разжаліць (пра сэрца). Цвёрдакаменнае сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)