о́чный / о́чная ста́вка во́чная ста́ўка;

о́чное обуче́ние во́чнае навуча́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ante [ˈænti] n. ста́ўка;

raise/up the ante павыша́ць ста́ўкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спецста́ўка, ‑і, ДМ ‑стаўцы; Р мн. ‑ставак; ж.

Спецыяльная, асобая павышаная стаўка заработнай платы, якая назначаецца пэўным катэгорыям спецыялістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

confrontation [ˌkɒnfrʌnˈteɪʃn] n.

1. процістая́нне, канфранта́цыя

2. суты́чка

3. law во́чная ста́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

general headquarters

штаб гало́ўнакама́ндуючага, ста́ўка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stawka

stawk|a

ж. стаўка;

~а celna — мытная стаўка;

~а podatkowa — падатковая стаўка;

~а procentowa — працэнтная стаўка;

~a zerowa — нулявая стаўка;

wprowadzić ~ę za co — увесці стаўку на што;

wygrać ~ę — выйграць стаўку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прырабо́так, ‑тку, м.

Дадатковы, пабочны заработак. Вось паеду дадому, спраўлю добры гарнітур .. — Чаму ж дома, а не тут? — Стаўка, брат, малаватая, а прыработку не маю. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Куш ’стаўка ў гульні’ (ад франц. couche ’тс’ — ТСБМ, 2, 765). Запазычана з французскай мовы праз рускую (Шанскі, 2, 8, 463).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пла́тка ’прайграная ад недабору біткі гульня, раміз’ (Нас.). З польск. płatka ’стаўка ў гульні’ > ’рызыка, небяспека’, якое з płacić ’плаціць’ (Банькоўскі, 2, 619).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

куш

(фр. couche = стаўка ў гульні)

вялікая сума грошай; вялікі хабар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)