кро́нверк, ‑а, м.

Абаронная прыбудова ў старых крэпасцях. Кронверк. Петрапаўлаўскай крэпасці.

[Ням. Kronwerk.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лама́чына, -ы, мн. -ы, -чын, ж. (разм.).

1. Абломак дрэва (сук, кавалак нятоўстага ствала, корч, палка і пад.).

2. Старая або сапсаваная непрыгодная рэч.

Не стрэльба, а л.

3. перан. Нязграбны, няздатны (пра чалавека, жывёлу, звычайна старых).

Няуклюдная л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

specifically [spəˈsɪfɪkli] adv. асаблі́ва, менаві́та; These houses are specifically designed for old people. Гэтыя дамы спецыяльна спраектаваныя для старых людзей.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

repudiate [rɪˈpju:dieɪt] v. fml

1. адрака́цца, вырака́цца;

repudiate one’s former friends адрака́цца ад (сваі́х) стары́х сябро́ў

2. не прыма́ць, не прызнава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кро́нверк

(ням. Kronwerk)

абаронная прыбудова ў старых крэпасцях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дзяці́нець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Разм. Траціць развагу, выжываць з розуму (звычайна пра старых).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старазаве́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які прытрымліваецца старых поглядаў, правіл; які жыве па старых звычаях. [Максім:] — Чалавечына добры, розуму — бездань, але трошкі і старазаветны. Брыль.

2. Які захоўваецца з даўніх часоў, які адпавядае старым густам, правілам і пад. Старазаветныя звычаі. Старазаветны спосаб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

starzec

м. стары; дзед;

dom starców — прытулак для старых [людзей]

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

букіністы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да продажу і куплі рэдкіх і старых кніг. Букіністычны магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планёр, ‑а, м.

Безматорны лятальны апарат. Хлапчукі рабілі самалёты і планёры, шылі са старых прасцін парашуты. Асіпенка.

[Фр. planeur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)