Зняць ’дастаць, здзець’. Рус. снять, укр. зня́ти, польск. zdjąć ’тс’, в.-луж. zjeć ’абагульніць, падвесці вынікі’, zejeć ’зняць’, н.-луж. zjeś ’зняць, забраць’, чэш. sejmouti, sníti, славац. sňať, славен. snę́ti, серб.-харв. сне́ти, сне̂ти, снијѐти, балг. снѝмам, снѐма ’тс’, макед. снема ’знікнуць’. Ст.-слав. сънѧти ’зняць’. Ст.-рус. съняти ’зняць’. Прэфіксальны дзеяслоў прасл. sъn‑ę‑ti, дзе корань ę‑/im‑/ьm‑, прадстаўлены ва узяць, прымаць, мець і інш., ‑n‑ — частка прэфікса. Не выключана, што бел. і ўкр. словы пад уплывам рус. Гл. мець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

распераза́цца сов.

1. распоя́саться, снять по́яс;

2. (о поясе) расстегну́ться; развяза́ться;

3. перен. распоя́саться; разнузда́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садра́ць сов.

1. (кору, шкуру) содра́ть, снять; (резким движением снять прикреплённое, надетое — ещё) сорва́ть;

2. (о струпе, прыще) содра́ть, счеса́ть, сковырну́ть;

3. (измельчить тёркой) стере́ть;

4. разг. (дорого взять за что-л.) содра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадлу́пліваць сов.

1. (отделяя, снять кожуру, шелуху) отлупи́ть;

2. разг. оторва́ть;

1, 2 см. адлупі́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фасо́н прям., перен. фасо́н, -ну м.;

снять фасо́н зняць фасо́н;

на но́вый фасо́н перен. на но́вы фасо́н, на но́вы лад;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насця́гваць сов. (во множестве)

1. стяну́ть, стащи́ть; снять; сдёрнуть;

2. стяну́ть;

1, 2 см. сцягну́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отши́ть сов.

1. (кончить шить) разг. адшы́ць;

2. (снять обшивку) стр. адшы́ць, адшалява́ць, адбі́ць (ашалёўку);

3. (прогнать, отстранить) прост. адшы́ць, адпрэ́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снима́ть несов.

1. в разн. знач. здыма́ць, зніма́ць;

2. (кожу, шкуру) зніма́ць, лупі́ць, злу́пліваць, здзіра́ць;

3. (брать внаём) найма́ць; см. снять;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сточи́ть сов.

1. (снять неровности токарным инструментом) стачы́ць, мног. пасто́чваць;

2. (сделать тонким, узким в результате долгого употребления) зрэ́заць, мног. пазраза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злуза́ць сов.

1. (кору, скорлупу и т.п.) снять, содра́ть, счи́стить;

2. (съесть, грызя) сгрызть;

з. се́мкі — сгрызть се́мечки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)