дваццацігадо́вы, -ая, -ае.

1. гл. дваццацігоддзе.

2. Які праіснаваў дваццаць гадоў або мае такі ўзрост.

Дваццацігадовая служба.

Д. юнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паўго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

Прамежак часу ў паўгода.

Другое п.

|| прым. паўгадавы́, -а́я, -о́е.

Паўгадавая служба.

Паўгадавая справаздача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

саракагадо́вы, -ая, -ае.

1. гл. саракагоддзе.

2. Які працягваецца 40 гадоў; які дасягнуў узросту 40 гадоў.

Саракагадовая служба.

С. мужчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гарнізо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вайсковыя часці, размешчаныя ў якім-н. населеным пункце, крэпасці.

|| прым. гарнізо́нны, -ая, -ае.

Гарнізонная служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пуць, -і, мн. -і́, -е́й, м.

Чыгуначная або трамвайная каляя, лінія.

Служба пуці.

Запасны п.

|| прым. пуцявы́, -а́я, -о́е.

П. абходчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

патру́льны

1. прил. патру́льный;

~ная слу́жба — патру́льная слу́жба;

2. в знач. сущ. патру́льный;

вы́лучыць ~нага — вы́делить патру́льного

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

інтэнда́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інтэнданцтва, да інтэнданта. Інтэнданцкія абавязкі. Інтэнданцкае ўпраўленне. Інтэнданцкі склад.

•••

Інтэнданцкая служба гл. служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

postal service [ˈpəʊstlˌsɜ:vɪs] n. пашто́вая слу́жба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прэс-...¹ Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да прэсы, напр.: прэс-бюро, прэс-клуб, прэс-сакратар, прэс-служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вартаўні́цтва, ‑а, н.

Разм. Служба вартаўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)