Слабада-Кучынка

т. 14, с. 484

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чырвоная Слабада,

вёска ў Акцябрскім р-не.

т. 17, с. 316

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чырвоная Слабада,

вёска ў Быхаўскім р-не.

т. 17, с. 316

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чырвоная Слабада,

гарадскі пасёлак у Салігорскім р-не.

т. 17, с. 316

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

слабо́дка гл. слабада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слобода́ слабада́, -ды́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кра́сная Слобода́ г.п. Чырво́ная Слабада́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ізго́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ізгоя, належыць яму. Ізгойская слабада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзягця́р, дзегцяра, м.

Той, хто гоніць дзёгаць. Слабада, дзе жылі дзегцяры, была пракурана дымам, смалой і дзёгцем. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даро́жнік, ‑а, м.

Спецыяліст па будаўніцтву і эксплуатацыі дарог. Дарожнікі расшыралі, брукавалі дарогу, што злучала вёску Слабада з Полацкам. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)