сла́бкі, -ая, -ае.

1. Які няшчыльна зацягнуты (пра пояс, рэмень).

С. пояс.

Слабкая пятля.

2. Нямоцна завязаны, слаба прыкручаны.

Воз з сенам уціснуты слабка (прысл.). С. трос.

|| наз. сла́бкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

малаадчува́льны, ‑ая, ‑ае.

Які слаба рэагуе на знешнія ўплывы. Малаадчувальная фатаграфічная плёнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tenuously [ˈtenjuəsli] adj. сла́ба;

The two ideas are only tenuously connected. Паміж гэтымі дзвюма ідэямі амаль няма сувязі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хлі́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Ціха плакаць, усхліпваць.

Дзесьці жаласна хліпала дзіця.

2. перан. Слаба, мігатліва гарэць.

У цемені хліпаў агеньчык свечкі.

|| аднакр. хлі́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. хлі́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

weakly

[ˈwi:kli]

1.

adv.

сла́ба, нямо́цна, кво́ла

2.

adj.

слабы́, кво́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прашчу́пвацца, ‑аецца; незак.

1. Адчувацца пры прашчупванні. Пульс слаба прашчупваецца.

2. Зал. да прашчупваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяза́цца сов., в разн. знач. завяза́ться;

га́льштук сла́ба ~за́ўся — га́лстук сла́бо завяза́лся;

плод ~за́ўся — плод завяза́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

змро́чны, -ая, -ае.

1. Слаба асветлены, ахоплены змрокам.

З. яловы лес.

2. перан. Поўны цяжкіх пачуццяў, бязрадасны, пануры.

З. твар.

Змрочныя думкі.

Змрочныя прадчуванні.

3. перан. Цяжкі, беспрасветны.

Змрочныя гады зняволення.

|| наз. змро́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ча́хнуць¹, -ну, -неш, -не; чах, -хла; -ні; незак.

1. Дрэнна, слаба расці; сохнуць, вянуць.

Ярына чахла без дажджу.

2. Станавіцца слабым, кволым, нядужым.

Дзіця чахне на вачах.

|| зак. зача́хнуць, -ну, -неш, -не; зача́х, -хла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цяплі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., це́пліцца; незак.

1. Гарэць слабым полымем, слаба свяціцца.

Яшчэ цяпліўся касцёр.

У хаце цяпліўся агеньчык.

2. Праяўляцца ў малой, нязначнай ступені (пра жыццё, надзею, пачуццё і пад.).

Цепліцца надзея.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)