Verbum

кажуры́на, -ы, мн. -ры́н, ж. (разм.).

1. Кавалак аўчыны.

2. Тоўстая скура на чым-н. (яблыку, бульбе і пад.).

арагаве́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Зацвярдзець, пакрыцца рагавой луской.

Скура арагавела.

|| наз. арагаве́нне, -я, н.

рэ́пацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; незак. (разм.).

Трэскацца, лопацца.

Ад сіверу рэпаецца скура.

|| зак. парэ́пацца, -аецца.

шчыгры́н, -у, м.

Мяккая казіная або авечая (першапачаткова асліная) скура з адмысловым узорам на няроўнай паверхні.

|| прым. шчыгры́навы, -ая, -ае.

велю́р, -у, м.

Драп або фетр з мяккім густым кароткім ворсам, а таксама мяккая скура, вырабленая пад аксаміт.

|| прым. велю́равы, -ая, -ае.

корт¹, -у, М -рце, м.

Баваўняная тканіна, звычайна цёмнага колеру, для рабочага і спартыўнага адзення; «чортава скура».

|| прым. карто́вы, -ая, -ае.

Картовыя штаны.

атла́с, -у, м.

Шаўковая гладкая бліскучая тканіна.

Чырвоны а.

|| прым. атла́сны, -ая, -ае.

Атласная папера (тоўстая і бліскучая). Атласная скура (перан.: мяккая, далікатная).