Спец. Заснаваны на ўласцівасці рабіць адбор, выбар. Выбіральнае паглынанне радыёізатопаў. Выбіральная асаблівасць атама. Выбіральнае міжсартавое скрыжаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гібрыдыза́цыя, ‑і, ж.
Скрыжаванне розных відаў раслін або жывёл з мэтай атрымання лепшых па якасці сартоў, відаў, народ. Вегетатыўная гібрыдызацыя. Працэс гібрыдызацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
grade crossing[ˈgreɪdˌkrɒsɪŋ]n.AmEскрыжава́нне шляхо́ў (чыгуначных, дарожных, вулічных) на адны́м узро́ўні
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Kréuzung
f -, -en скрыжава́нне, перакрыжава́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wégscheide
f -, -n скрыжава́нне, ро́стань
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Stráßenkreuzung
f -, -en скрыжава́нне даро́г
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Разста́й ’скрыжаванне’ (Яруш.). Утворана ад расстава́цца, як звы́чай ад звыка́цца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перакрэ́сніца ’скрыжаванне дарог’ (брагін., Нар. словатв.). Утворана пры дапамозе суф. ‑н‑іц‑а ад перакрэст, параўн. перакрэст ’скрыжаванне’ (навагр., Сл. рэг. лекс.). Да пера- (гл.) і ‑крэст, літар.хрэст < прасл.*krьstъ ’крыж’ < ’распяцце’ < ’Хрыстос’, якое са ст.-в.-ням.krist, christ. Сюды ж перакрэ́стак, перэкрэ́сток, перакростак, перакрэ́сце, перакростак/перахростак ’скрыжаванне дарог’ (Шатал., ТС, Ян., Сл. ПЗБ; ЛА, 2), гродз.перакросткі ’прыстасаванне для сотаў у верхняй частцы вулея’ (Сцяшк. Сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раскрыжава́ннен.
1.рэл. (дзеянне) Kréuzigung f -, -en;
2.гл.скрыжаванне
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)