Zurückziehung

f -, -en

1) адця́гванне, адво́д (войск)

2) скасава́нне (заказу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ка́нцэлінг

(англ. cancelling = скасаванне)

крайні тэрмін прыбыцця зафрахтаванага судна ў порт для пагрузкі, пасля якога фрахтавальнік мае права скасаваць кантракт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Wégfall

m -(e)s адме́на, скасава́нне

in ~ bríngen* — канц. адмяня́ць, касава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нуліфіка́цыя

(н.-лац. nullificatio, ад лац. nullus = ніякі + facere = рабіць)

пазбаўленне ўсякага значэння, ануляванне;

н. грошай — скасаванне дзяржавай абясцэненых папяровых грашовых знакаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абаліцыяні́ст

(англ. abolitionist, ад лац. abolitio = знішчэнне, скасаванне)

1) прыхільнік адмены якога-н. закону;

2) удзельнік руху за адмену рабства неграў у ЗША ў 18 — 19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

«ГУ́ТАРКА КУЗЬМЫ́ З АПАНА́САМ»,

ананімны вершаваны твор бел. л-ры 19 ст. Упершыню апубл. І.Насовічам у «Записках имп. Рус. геогр. о-ва по отд. этнографии» (т. 5. СПб., 1873). Сюжэтную аснову «Гутаркі...» складае спрэчка паміж сялянамі пра тое, што прынесла бел. вёсцы скасаванне паншчыны. Ёсць у творы і быт. замалёўкі.

Публ.:

Гарэцкі М. Хрэстаматыя беларускае літаратуры. XI век — 1905 год. Вільня, 1922.

т. 5, с. 549

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

КУ́РЫЦЫН Фёдар Васілевіч, рускі паліт. і грамадскі дзеяч, дыпламат канца 15 ст. Думны пасольскі дзяк. Удзельнічаў у фарміраванні знешняй палітыкі Маскоўскай дзяржавы пры вял. кн. Іване III. У 1485 стварыў у Маскве гурток прыхільнікаў «Жыдоўствуючых» ерасі. Выступаў за скасаванне манастыроў і манаства, свабоду волі чалавека тлумачыў шырэй, чым артадаксальнае багаслоўе. Весткі пра К. губляюцца пасля 1500. Яго паслядоўнікі асуджаны на царк. саборы 1504.

т. 9, с. 56

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абаліцыяні́зм

(англ. abolitionism, ад лац. abolitio = знішчэнне, скасаванне)

1) грамадскі рух за адмену якога-н. закону;

2) рух за адмену рабства неграў у ЗША ў 18 — 19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ábstellung

f -, -en

1) адме́на, скасава́нне

2) устаране́нне

3) ме́сца стая́нкі веласіпе́даў

4) выключэ́нне (станка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufkündigen

vt касава́ць, паведамля́ць пра скасава́нне (дагавору); звальня́ць

j-m den Gehórsam ~ — пераста́ць падпарадко́ўвацца каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)