ashamed

[əˈʃeɪmd]

adj.

засаро́млены

to be ashamed of something — саро́мецца чаго́

to be ashamed for someone — саро́мецца за каго́

He was ashamed to tell the truth — Яму́ было́ со́рамна сказа́ць пра́ўду

He became ashamed — Яму́ ста́ла со́рамна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ease​1 [i:z] n.

1. лёгкасць, натура́льнасць

2. спако́й

3. mil. At ease! Вольна!

♦

be/feel ill at ease адчува́ць сябе́ няёмка; саро́мецца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scruple [ˈskru:pl] n. сумне́нне; хіста́нне, вага́нне;

do smth. without scruple рабі́ць што-н. не заду́мваючыся;

have scruples about doing smth. саро́мецца рабі́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тушава́цца ​1, ‑шуюся, ‑шуешся, ‑шуецца; незак.

Саромецца, бянтэжыцца. І сусед тушаваўся, ледзь паспяваў сказаць: «Дзякую, дзякую, дзякую...» Пестрак. Ніякавела, тушавалася пад людскімі позіркамі дзяўчына, прыспешвала крок. Місько.

тушава́цца ​2, ‑шуецца; незак.

Зал. да тушаваць ​1.

тушава́цца ​3, ‑шуецца; незак.

Зал. да тушаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schämen

(sich) (G, vor D) саро́мецца (чаго-н., каго-н.)

sich éiner Sáche (G) wégen [hálber] ~ — саро́мецца чаго́-н.

er schämte sich in Grund und Bóden [zu Tóde, in die Érde hinéin] — ён гато́ў быў скрозь зямэ́р правалі́цца ад со́раму

sich in die Séele hinéin ~ — саро́мецца да глыбіні́ душы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чырване́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца, рабіцца чырвоным.

На захадзе пачынала ч. неба.

2. Пакрывацца румянцам, станавіцца чырвоным ад прыліву крыві.

Ч. ад злосці.

3. перан. Саромецца.

Гаворыць няпраўду і не чырванее.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вылучацца сваім чырвоным колерам, віднецца (пра што-н. чырвонае).

|| зак. счырване́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 2 і 3 знач.) і пачырване́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

embarrass

[ɪmˈbærəs]

1.

v.t.

1) бянтэ́жыць, саро́міць

2) абцяжа́рваць

3) ускладня́ць

4) заганя́ць у даўгі́

2.

v.i.

саро́мецца, бянтэ́жыцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Схамяну́цца ’раптам успомніць, заўважыць памылку’, ’падхапіцца, здрыгануцца’ (ТСБМ), ’спахапіцца, апамятацца’ (Нас., Касп., Растарг., Янк. 3., Сержп.), ’супакоіцца, сціхнуць’ (паст., Сл. ПЗБ), ’страпянуцца’ (Нар. Гом.), схамыну́тысь ’адумацца, апамятацца’ (Клім.). Параўн. укр. схаменутися ’тс’. Узыходзіць да *sъ‑xa‑menǫti sę (Мяркулава, Этимология–1983, 62), паводле ЕСУМ (5, 490), з с.-в.-ням. schamen, schëmen ’саромецца’. Гл. хамянуцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

со́ска, ‑і, ДМ со́сцы; Р мн. ‑сак; ж.

Тое, з чаго або тое, што даюць ссаць дзіцяці (трубка з гумы ў выглядзе саска). Плача ў калысцы з соскай пустой дзіця. Танк. — Біць вас трэба, такіх матак. Дзіця галоднае, а яна сядзіць і чырванее, як дзяўчынка. Пара ўжо кінуць саромецца, мілая мая. Соску трэба .. Дзе соска? Няма? Эх, ты! — завіхалася спрытная мачыха. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарамаці́цца, ‑мачуся, ‑мацішся, ‑меціцца; незак.

1. Адчуваць сорам ад усведамлення непрыстойнасці сваіх учынкаў і пад. Сарамаціцца за свае паводзіны.

2. Няславіць, ганьбіць сябе. — Не прыставаць, маладзічкі-і-і! — зычна, імкнучыся весялей гаварыць, кажа нястомная Малання. — Жваве-ей варушыцеся! Не сарамаціцеся перад старой. Мележ. Каб не сарамаціцца перад людзьмі, на дзяльбу не паклікаў.. [Агей] нікога з чужых. Галавач.

3. Саромецца, бянтэжыцца. Праўда, дзяўчаты крышку сарамаціліся. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)