мармо́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мармонаў. Мармонская рэлігія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Religión

f -, -en рэлі́гія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

іудзе́йства, ‑а, н.

1. Іудзейская рэлігія, веравызнанне. Прыняць іудзейства.

2. зб. Іудзеі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

політэі́зм, ‑у, м.

Кніжн. Рэлігія, якая прызнае існаванне многіх багоў; мнагабожжа; проціл. монатэізм.

[Фр. polytheisme ад грэч. poly — многа і theos — бог.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інду́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да індуса, індусаў, належыць ім. Індуская рэлігія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзінабо́жжа, ‑а, н.

Рэлігія, якая прызнае творцам сусвету аднаго бога; монатэізм; проціл. мнагабожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Chrístentum

['kri-]

n -s) хрысціцнства (рэлігія)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сінкрэты́чны, -ая, -ае (кніжн).

1. гл. сінкрэтызм.

2. Злітны, нерасчлянёны ў сваім зыходным, першапачатковым стане.

Сінкрэтычная рэлігія.

Сінкрэтычнае цэлае.

3. Які вызначаецца эклектызмам, знешняй злучанасцю таго, што ўнутрана не злучана.

Сінкрэтычныя тэорыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх заснавана на кульце духаў, магіі.

|| ж. шама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. шама́нскі, -ая, -ае.

Шаманскія заклінанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мусульма́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мусульманства, да мусульман, уласцівы ім. Мусульманская рэлігія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)