разьба́, -ы́, ж.

1. гл. рэзаць.

2. Узор, малюнак, выразаны на цвёрдых матэрыялах.

Р. па дрэве.

Мастацкая р.

3. Вінтавая нарэзка.

|| прым. разьбя́рны, -ая, -ае і разьбо́вы, -ая, -ае (да 3 знач.).

Разьбярны інструмент.

Разьбовае кальцо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кромса́ть несов., разг.

1. (абы-я́к) рэ́заць;

кромса́ть хлеб, мате́рию (абы-я́к) рэ́заць хлеб, матэ́рыю;

2. перен. крэ́мзаць, крамса́ць;

кромса́ть ру́копись крэ́мзаць (крамса́ць) ру́капіс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

jag​3 [dʒæg] v.

1. рабі́ць нарэ́зы, засе́чкі

2. (i)рва́ць або́ рэ́заць няро́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

krajać

незак.

1. кроіць, рэзаць;

krajać na plasterki (w kostkę) — рэзаць лустамі (на кавалкі);

krajać chleb — кроіць хлеб;

2. разм. рэзаць, аперыраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разрэ́заць, -рэ́жу, -рэ́жаш, -рэ́жа; -рэ́ж; -рэ́заны; зак.

1. гл. рэзаць.

2. што. Зрабіць рану на чым-н.; парэзаць.

Р. палец.

|| незак. разраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і разрэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разраза́нне, -я, н., разрэ́з, -у, м. і разрэ́званне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра гукі, якія ўтвараюцца работай некаторых механізмаў.

Гадзіннік чыкае.

2. што і без дап. Хутка рэзаць, сячы і пад. (разм.).

|| аднакр. чы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. чы́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

mangle [ˈmæŋgl] v.

1. сячы́, рубі́ць, рэ́заць, лама́ць (на маленькія кавалкі)

2. каве́ркаць (словы); скажа́ць (інфармацыю)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skrajać

незак.

1. кроіць;

2. рэзаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rzezać

незак.

1. рэзаць;

2. пакладаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schnítzeln

vt дробна рэ́заць (паперу, садавіну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)