ахо́пны, ‑ая, ‑ае.

Які ахоплівае з розных бакоў. Ахопны рух. Ахопная рыфма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газе́ль², -і, ж.

Запазычаны з усходняй паэзіі від лірычнага верша, у якім рыфма першых двух радкоў паўтараецца ў кожным цотным радку, а няцотныя застаюцца без рыфмы.

|| прым. газе́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манары́фма

(ад мана- + рыфма)

рыфма, якая спалучае ўсе радкі вершаванага твора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перакрыжава́ны, -ая, -ае.

1. Які перасякаецца крыж-накрыж.

Перакрыжаваная рыфма (праз радок).

2. перан. Які сыходзіцца з розных бакоў у адно месца.

П. агонь. П. допыт (некалькімі асобамі адразу). Перакрыжаванае апыленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глаго́льный грам. дзеясло́ўны;

глаго́льная ри́фма поэт. дзеясло́ўная ры́фма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сугу́чча, -а, н.

1. Спалучэнне некалькіх гукаў рознай вышыні.

2. Рыфма, паўтарэнне ў вершы падобных галосных гукаў, а таксама падобнае гучанне канцоў радкоў у ім.

Удалае с.

3. Унутраная адпаведнасць, адзінства.

С. талентаў.

С. колераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

assonance

[ˈæsənəns]

n.

асана́нс -у m., недакла́дная ры́фма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

апяра́заны опоя́санный; см. апераза́ць 1;

~ная ры́фмалит. опоя́санная ри́фма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асана́нс, ‑у, м.

Паўтарэнне ў вершы аднолькавых або падобных галосных гукаў; недакладная рыфма, у якой супадаюць толькі націскныя галосныя гукі.

[Фр. assonance.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпердактылі́чны

(ад гіпер + дактыль);

г-ая рыфмарыфма, у якой пасля апошняга націскнога склада ідуць тры і больш ненаціскных складоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)