ку́рыя, -і, ж.
1. Аб’яднанне некалькіх патрыцыянскіх родаў у Старажытным Рыме (гіст.).
2. Разрад выбаршчыкаў, падзеленых па нацыянальнай, маёмаснай і іншых адзнаках.
Дваранская к.
○
Папская (Рымская) курыя — вярхоўны орган, цераз які Папа Рымскі ажыццяўляе кіраўніцтва каталіцкай царквой.
|| прым. курыя́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Roman candle
ры́мская сьве́чка (від фаервэ́рка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
га́лы, ‑аў; адз. гал, ‑а, м.
1. Рымская назва старажытных кельцкіх плямён, якія ў 4–1 стст. да н. э. насялялі тэрыторыю сучаснай Францыі і Бельгіі.
2. Уст. паэт. Французы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wrestling [ˈreslɪŋ] n. sport барацьба́;
free-style wrestling во́льная барацьба́;
Greco-Roman wrestling грэ́ка-ры́мская барацьба́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
грэ́ка-ры́мскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
грэ́ка-ры́мскі |
грэ́ка-ры́мская |
грэ́ка-ры́мскае |
грэ́ка-ры́мскія |
| Р. |
грэ́ка-ры́мскага |
грэ́ка-ры́мскай грэ́ка-ры́мскае |
грэ́ка-ры́мскага |
грэ́ка-ры́мскіх |
| Д. |
грэ́ка-ры́мскаму |
грэ́ка-ры́мскай |
грэ́ка-ры́мскаму |
грэ́ка-ры́мскім |
| В. |
грэ́ка-ры́мскі (неадуш.) грэ́ка-ры́мскага (адуш.) |
грэ́ка-ры́мскую |
грэ́ка-ры́мскае |
грэ́ка-ры́мскія (неадуш.) грэ́ка-ры́мскіх (адуш.) |
| Т. |
грэ́ка-ры́мскім |
грэ́ка-ры́мскай грэ́ка-ры́мскаю |
грэ́ка-ры́мскім |
грэ́ка-ры́мскімі |
| М. |
грэ́ка-ры́мскім |
грэ́ка-ры́мскай |
грэ́ка-ры́мскім |
грэ́ка-ры́мскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
га́ла-ры́мскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
га́ла-ры́мскі |
га́ла-ры́мская |
га́ла-ры́мскае |
га́ла-ры́мскія |
| Р. |
га́ла-ры́мскага |
га́ла-ры́мскай га́ла-ры́мскае |
га́ла-ры́мскага |
га́ла-ры́мскіх |
| Д. |
га́ла-ры́мскаму |
га́ла-ры́мскай |
га́ла-ры́мскаму |
га́ла-ры́мскім |
| В. |
га́ла-ры́мскі (неадуш.) га́ла-ры́мскага (адуш.) |
га́ла-ры́мскую |
га́ла-ры́мскае |
га́ла-ры́мскія (неадуш.) га́ла-ры́мскіх (адуш.) |
| Т. |
га́ла-ры́мскім |
га́ла-ры́мскай га́ла-ры́мскаю |
га́ла-ры́мскім |
га́ла-ры́мскімі |
| М. |
га́ла-ры́мскім |
га́ла-ры́мскай |
га́ла-ры́мскім |
га́ла-ры́мскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эліністы́чна-ры́мскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эліністы́чна-ры́мскі |
эліністы́чна-ры́мская |
эліністы́чна-ры́мскае |
эліністы́чна-ры́мскія |
| Р. |
эліністы́чна-ры́мскага |
эліністы́чна-ры́мскай эліністы́чна-ры́мскае |
эліністы́чна-ры́мскага |
эліністы́чна-ры́мскіх |
| Д. |
эліністы́чна-ры́мскаму |
эліністы́чна-ры́мскай |
эліністы́чна-ры́мскаму |
эліністы́чна-ры́мскім |
| В. |
эліністы́чна-ры́мскі (неадуш.) эліністы́чна-ры́мскага (адуш.) |
эліністы́чна-ры́мскую |
эліністы́чна-ры́мскае |
эліністы́чна-ры́мскія (неадуш.) эліністы́чна-ры́мскіх (адуш.) |
| Т. |
эліністы́чна-ры́мскім |
эліністы́чна-ры́мскай эліністы́чна-ры́мскаю |
эліністы́чна-ры́мскім |
эліністы́чна-ры́мскімі |
| М. |
эліністы́чна-ры́мскім |
эліністы́чна-ры́мскай |
эліністы́чна-ры́мскім |
эліністы́чна-ры́мскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Папская курыя 6/70, гл. Рымская курыя
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Roman2 [ˈrəʊmən] adj.
1. ры́мскі;
the Roman alphabet лаці́нскі алфаві́т;
the Roman Empire Ры́мская імпе́рыя;
Roman numerals ры́мскія лі́чбы
2. ры́мска-каталі́цкі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
квіна́рый
(лац. quinarius = пяціскладовы)
рымская сярэбраная манета, якую чаканілі з перапынкамі ад 269 г. да н.э. да 3 ст. н.э.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)