ров роў, род. ро́ва м., мн. равы́, род. раво́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
овра́г яр, род. я́ра м., роў, род. ро́ва м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Gráben
m -s, Gräben роў, кана́ва; ако́п
éinen ~ zíehen* — капа́ць роў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
махры́ мн., прост. махры́, -ро́ў, ед. махо́р, род. махра́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ря́вканье ср. роў, род. ро́ву м.; рык, род. ры́ку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
bray1 [breɪ] n.
1. роў, крык асла́
2. гу́чны непрые́мны го́лас
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
проціта́нкавы, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для барацьбы з танкамі, для абароны ад танкаў. Процітанкавы роў. Процітанкавая граната.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перако́п ’роў з валам упоперак чаго-небудзь’ (Растарг.), піряко́п ’роў, канава’ (Бяльк.); рус. перекоп ’глыбокая канава з валам’, польск. przekop, przekopa, przykop(a) ’роў, канал; абарончы роў’, н.-луж. pśekop ’траншэя; роў’, в.-луж. překop ’тс’, чэш. příkop ’роў, канава, кювет’; славац. prekop ’тс’, славен. prekòp ’канал; роў’, серб.-харв. пре́коп ’папярочны роў, канава’ — больш позняе аддзеяслоўнае ўтварэнне з прасл. *per‑kopati ’перакапаць’, якое набыло розныя канкрэтныя значэнні ў паасобных мовах. Параўн. перэкопа́ць ’перакапаць, перарэзаць канавай’ (ТС). У балг. (изкоп) і макед. (ископ) — з іншай прэфіксацыяй.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прары́ць сов. (рылом — о животных) проры́ть;
свіння́ ~ры́ла роў — свинья́ проры́ла кана́ву
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)