усяля́кі, -ая, -ае, займ. азнач.

1. Самы разнастайны, розны.

Расказваць пра ўсялякія здарэнні.

У жыцці ўсялякае бывае (наз.).

2. Тое, што і усякі (у 3 знач.).

Дзень прайшоў без ўсялякіх здарэнняў.

Без усялякай хітрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sundry [ˈsʌndri] adj. fml ро́зны; уся́кі, усяля́кі

♦

all and sundry infml усе́ да аднаго́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

divers

[ˈdaɪvərz]

adj.

ро́зны, шматлі́кі, усяля́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

heterogeneous

[,hetəroʊˈdʒi:niəs]

adj.

разнаро́дны, непадо́бны, ро́зны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

розна... (а таксама разна...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «розны», напрыклад: рознагалосы, рознабаковы, разнастайны, разнастопны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отли́чный

1. (различный) ро́зны, адме́тны;

2. (превосходный) выда́тны, ве́льмі до́бры, надзвы́чай до́бры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

úngleichförmig

a неадно́лькавы, ро́зны; нераўнаме́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vielerléi

a ро́зны, уся́кі, усяля́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

grúndverschieden

a прынцыпо́ва (ад)ро́зны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Размаі́ты, розмаі́ты ’розны, разнастайны’ (астрав., лід., шальч., трак., вільн., ігн., гарад., Сл. ПЗБ; Нар. Гом.), размаі́це ’па-рознаму’ (астрав., вільн., Сл. ПЗБ). З польск. rozmaity ’розны, разнастайны’, rozmaicie ’па-рознаму, разнастайна’. Сюды ж форма з устаўным ‑в‑ размаві́та ’разнастайна’ (гродз., Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)