анчо́ус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дробная марская рыба з роду селядцоў; хамса.

Алівы з анчоусамі.

|| прым. анчо́усны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

feminine [ˈfemənɪn] adj.

1. жано́чы

2. жано́цкі

3. ling. жано́чага ро́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арты́кль, -я, мн. -лі, -ляў, м.

У граматыцы некаторых моў — часціца, якая дадаецца да назоўніка для адрознення яго роду, пэўнасці і няпэўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

exogamy [ekˈsɒgəmi] n. экзага́мія; шлюб па-за ме́жамі свайго́ ро́ду, пле́мя, ка́сты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ходка (заснавальнік роду Валовічаў) 2/575

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Гаштольд (засн. магнацкага роду) 3/384

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

знакамі́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць знакамітага. Знакамітасць роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэйх, -а, мн. -і, -аў, м.

1. У арабскіх краінах: галава роду, старэйшына абшчыны.

2. У мусульман: асоба, якая належыць да вышэйшага духавенства, вучоны-багаслоў, прававед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мю́зікл, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Музычны твор для сцэны пераважна камедыйнага характару, у якім выкарыстоўваюцца элементы эстрады, аперэты, балета і інш.

2. Кінафільм такога роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бабуі́н, ‑а, м.

Малпа роду павіянаў (водзіцца ў Афрыцы).

[Фр. babouin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)