bugle [ˈbju:gl] n. горн; рог

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

барано́ў бара́ний;

◊ сагну́ць (скруці́ць) у б. рог — согну́ть (скрути́ть) в бара́ний рог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасцяро́га, -і, ДМ -ро́зе, мн. -і, -ро́г, ж.

Тое, што перасцерагае ад чаго-н.

Меры перасцярогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рогападо́бны, -ая, -ае.

Падобны знешне на рог¹ або на рогавае рэчыва.

Рогападобныя сукі́,.

|| наз. рогападо́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упрэ́гчы², -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -ро́г, -рэ́гла; -ражы́; -рэ́жаны; зак., што.

Тое, што і упражыць.

У. боб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бадлі́вы, -ая, -ае.

Які мае звычку бадацца.

Бадлівае цяля.

Бадлівай карове Бог рог не дае (прыказка).

|| наз. бадлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

toot [tu:t] v. трубі́ць (у рог); дава́ць гудо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

horn [hɔ:n] n.

1. рог;

shed horns скіда́ць ро́гі

2. рог, ражо́к, горн;

a French horn валто́рна;

blow/wind/sound the horn ігра́ць на ражку́, трубі́ць у рог

3. кла́ксан (аўтамабіля);

sound one’s horn сігна́ліць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ражо́к¹, -жка́, мн. -жкі́; -жко́ў, м.

1. мн. ро́жкі, -жак; гл. рог¹.

2. Тое, што і рог¹ (у 2 знач.).

3. Назва розных вырабаў, прадметаў у выглядзе рога¹, трубкі з расшыраным канцом.

4. толькі мн. Харчовы прадукт у выглядзе коратка нарэзанай макароны.

Наварыць ражкоў.

5. Лапатачка для надзявання абутку.

|| прым. ражко́вы, -ая, -ае.

Ражковае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабарга́, -і́, ДМ -рзе́, мн. -і́, -ро́г, ж.

Горная бязрогая жывёліна сямейства аленевых з мускуснай залозай на жываце (у самцоў).

|| прым. кабарго́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)