дэпане́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэпанента. Дэпаненцкі рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантакарэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: кантакарэнтны рахунак — тое, што і кантакарэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bank account [ˈbæŋkəˌkaʊnt] n. ба́нкаўскі раху́нак;

open/close a bank account адкры́ць/закры́ць раху́нак (у банку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неапла́тны, -ая, -ае.

1. Які не можа быць аплачаны.

Н. рахунак.

2. перан. Вельмі значны, большы за любую ўзнагароду.

Н. доўг.

|| наз. неапла́тнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кампу́т, ко́мпут ’агульны рахунак, рэестр, колькасць асоб, прадметаў’ (Нас.), ст.-бел. компутъ ’лік. спіс’, са ст.-польск. komput ’тс’ < лац. computusрахунак’ < computāre ’лічыць’. Параўн. яшчэ ст.-бел. кампутовать (гл. Булыка, Запаз. 165).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

а-ко́нта

(іт. а conto = у рахунак)

камерц. у рахунак плацяжу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

current account [ˈkʌrəntəˌkaʊnt] n. finance бягу́чы раху́нак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

invoice [ˈɪnvɔɪs] n. econ. факту́ра; накладна́я; раху́нак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асабо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўласцівы пэўнай асобе; які мае дачыненне да пэўнай асобы.

2. Які выражае граматычную катэгорыю асобы. Асабовыя канчаткі дзеяслова. Асабовыя займеннікі.

•••

Асабовая справа гл. справа.

Асабовы рахунак гл. рахунак.

Асабовы склад гл. склад ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэбетава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Занесці (заносіць) у дэбет. Дэбетаваць рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)