lukúllisch

a раско́шны, пы́шны, бага́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

великоле́пный

1. (пышный) пы́шны; (роскошный) раско́шны;

2. (отличный) ве́льмі до́бры, цудо́ўны, надзвыча́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gorgeous

[ˈgɔrdʒəs]

adj.

пы́шны, велікапы́шны, раско́шны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

affluent [ˈæfluənt] adj. бага́ты, шчо́дры; раско́шны;

an affluent society грама́дства ўсеагу́льнага даста́тку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sumptuous [ˈsʌmptʃuəs] adj. fml дарагі́, пы́шны, раско́шны;

a sumptuous feast пы́шны баль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

posh [pɒʃ] adj. infml шыко́ўны; раско́шны; бага́ты;

This is the poshest shop in the town. Гэта самы раскошны магазін у горадзе;

They had a posh time. Яны шыкоўна правялі час.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

de luxe, deluxe

[dəˈlʌks]

adj.

раско́шны, элега́нтны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

раздо́льный

1. раздо́льны, прасто́рны;

2. перен. раздо́льны, раско́шны;

раздо́льная жизнь раздо́льнае (раско́шнае) жыццё.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пала́ц ’вялікі, раскошны, багаты будынак’. З польск. pałac ’тс’ (Кюнэ, Poln., 86), якое праз італ. palazzo з лац. palātium (Брукнер, 392). Ст.-бел. палацъ, полацъ < польск. pałac (Булыка, Запазыч., 234).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ца́рскі, -ая, -ае.

1. гл. цар.

2. Які адносіцца да манархіі на чале з царом.

Царская Расія.

Ц. рэжым.

3. перан. Вельмі багаты, раскошны.

Ц. абед.

○ Царская гарэлка — сумесь салянай і азотнай кіслот, якая растварае золата, плаціну і іншыя металы.

Царскія дзверы — пярэднія дзверы ў царкоўным іканастасе, што вядуць у алтар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)