◎ По́нцы ’рамка ў калодачным вулеі’ (гродз., Сл. ПЗБ). З рус. по́ні}ьк попка ’перакідная сетка на птушак: сіло ў выглядзе сеткі, нацягнутай на абруч’, пояса ’рэшата’. Паводле Даля (3, 750), папцы ад панамцы, пять, брать. Паводле Фасмера (3, 326), звязана са ст.-слав. пьнѫ, пати ’нацягваць’, опонл ’завеса’, што больш імаверна. Рамка ў вулеі мае выгляд сеткі — відаць, перанос паводле падабенства.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

або́йма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Металічная рамка для патронаў, якая ўстаўляецца ў магазінную каробку агнястрэльнай зброі; колькасць патронаў у такой рамцы.

А. патронаў.

2. Скаба, абруч і пад., якія служаць для замацавання частак машын, збудаванняў і пад. (спец.).

Жалезабетонная а.

3. перан. Шэраг, набор чаго-н. (пра тое, што з’яўляецца адно за адным; разм., часцей неадабр.).

Цэлая а. аргументаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыцэ́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прыцэла (у 2 знач.), прызначаецца для прыцэльвання. Прыцэльная рамка. Прыцэльнае прыстасаванне.

2. Які робіцца, вядзецца з прыцэльваннем. Прыцэльная стральба. □ Па ўспышках варожых стрэлаў Людвік вызначыў месца кулямётнага гнязда і адкрыў прыцэльны агонь. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пры́сцень ’рамка, прымацаваная да сцяны для снавання кроснаў’ (Мат. Гом.). Рус. смал. присте́нь ’мера даўжыні саматканага палатна’. Конфікснае ўтварэнне (пры‑ + ‑ь) ад сцяна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ На́ўза ’прылада, да якой прымацоўваюць воск у вуллі’ (Некр.), ’вашчына’, ’рамка для вашчыны ў калодачным вуллі’ (Сл. ПЗБ), таксама наўе ’тс’ (там жа). Гл. навуза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

setting [ˈsetɪŋ] n.

1. апра́ва, абрамле́нне, ра́мка (карціны)

2. навако́лле; ме́сца і час дзе́яння

3. маста́цкае афармле́нне (спектакля); пастано́ўка

4. му́зыка на сло́вы

5. за́хад (сонца)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прице́л м.

1. (действие — прицеливание) прыцэ́л, -лу м., мн. нет; прыцэ́льванне, -ння ср., мн. нет;

ли́ния прице́ла лі́нія прыцэ́лу (прыцэ́львання);

2. (приспособление) прыцэ́л, -ла м.;

ра́мка прице́ла ра́мка прыцэ́ла;

опти́ческий прице́л апты́чны прыцэ́л;

постоя́нный прице́л пастая́нны прыцэ́л;

◊

взять на прице́л узя́ць на прыцэ́л;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obramowanie

н.

1. аблямаванне, аблямоўванне;

2. аблямоўка, лямоўка;

3. рамка;

4. акружэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыцэ́л м.

1. род. прыцэ́лу (действие) прице́л;

лі́нія ~лу — ли́ния прице́ла;

2. род. прыцэ́ла (приспособление) прице́л;

ра́мка ~ла — ра́мка прице́ла;

апты́чны п. — опти́ческий прице́л;

пастая́нны п. — постоя́нный прице́л;

◊ узя́ць (браць) на п. — взять (брать) на прице́л;

палі́тыка далёкага ~лу — поли́тика да́льнего прице́ла;

далёкі п. — далёкий (да́льний) прице́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

setting

[ˈsetɪŋ]

n.

1) ра́мка f. (карці́ны); апра́ва (ка́меня)

2) дэкара́цыя (спэкта́кля)

3) ме́сца, час дзе́і (п’е́сы або́ рама́на)

4) асяро́дзьдзе n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)