joyous

[ˈdʒɔɪəs]

adj.

ра́дасны; задаво́лены; вясёлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exultant

[ɪgˈzʌltənt]

adj.

ра́дасны, вясёлы; трыюмфа́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Веснашум (паэт.) ’радасны надыход вясны, новых падзей’ (КТС, М. Машара). Да вясна́ (гл.) і шум (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

blissful [ˈblɪsfəl] adj. шчаслі́вы; ра́дасны;

a blissful smile шчаслі́вая ўсме́шка;

blissful memories ра́дасныя ўспамі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tróstreich

a суцяша́льны, ра́дасны, пры- е́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fréudenreich, fréudenvoll, fréudig

a вясёлы, ра́дасны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

клік (род. клі́ку) м., в разн. знач. клик;

ра́дасны к. — ра́достный клик;

лебядзі́ныя клі́кі — лебеди́ные кли́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

festive

[ˈfestɪv]

adj.

сьвято́чны, урачы́сты; вясёлы, ра́дасны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ляле́шчыць ’радасны плач дзіцяці, ціўканне ластаўкі’ (полац., Нар. лекс.). Балтызм. Параўн. лат. lalināt ’лепятаць па-дзіцячаму’. Гл. таксама лалоўнікі, лалы́н.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прасве́тлы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Радасны, шчаслівы. [Жонка:] — Бачыла я калі прасветлую гадзіну? Чорны. Няма яму прасветлай часіны ні дома, ні ў наймах. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)