рэктыфіка́тар
‘рабочы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэктыфіка́тар |
рэктыфіка́тары |
| Р. |
рэктыфіка́тара |
рэктыфіка́тараў |
| Д. |
рэктыфіка́тару |
рэктыфіка́тарам |
| В. |
рэктыфіка́тара |
рэктыфіка́тараў |
| Т. |
рэктыфіка́тарам |
рэктыфіка́тарамі |
| М. |
рэктыфіка́тару |
рэктыфіка́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
разгру́зчык
‘рабочы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разгру́зчык |
разгру́зчыкі |
| Р. |
разгру́зчыка |
разгру́зчыкаў |
| Д. |
разгру́зчыку |
разгру́зчыкам |
| В. |
разгру́зчыка |
разгру́зчыкаў |
| Т. |
разгру́зчыкам |
разгру́зчыкамі |
| М. |
разгру́зчыку |
разгру́зчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
трубаўкла́дчык
‘рабочы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трубаўкла́дчык |
трубаўкла́дчыкі |
| Р. |
трубаўкла́дчыка |
трубаўкла́дчыкаў |
| Д. |
трубаўкла́дчыку |
трубаўкла́дчыкам |
| В. |
трубаўкла́дчыка |
трубаўкла́дчыкаў |
| Т. |
трубаўкла́дчыкам |
трубаўкла́дчыкамі |
| М. |
трубаўкла́дчыку |
трубаўкла́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цестаме́с
‘рабочы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цестаме́с |
цестаме́сы |
| Р. |
цестаме́са |
цестаме́саў |
| Д. |
цестаме́су |
цестаме́сам |
| В. |
цестаме́са |
цестаме́саў |
| Т. |
цестаме́сам |
цестаме́самі |
| М. |
цестаме́се |
цестаме́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
уда́рнік
‘перадавы рабочы; музыкант’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уда́рнік |
уда́рнікі |
| Р. |
уда́рніка |
уда́рнікаў |
| Д. |
уда́рніку |
уда́рнікам |
| В. |
уда́рніка |
уда́рнікаў |
| Т. |
уда́рнікам |
уда́рнікамі |
| М. |
уда́рніку |
уда́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вадалі́ў, -ліва, мн. -лівы, -ліваў, м.
1. Рабочы, які вылівае або адпампоўвае ваду.
2. Старшы рабочы на баржы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гутня́нка
‘жан. да гутняк - рабочы, які працуе на гуце’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гутня́нка |
гутня́нкі |
| Р. |
гутня́нкі |
гутня́нак |
| Д. |
гутня́нцы |
гутня́нкам |
| В. |
гутня́нку |
гутня́нак |
| Т. |
гутня́нкай гутня́нкаю |
гутня́нкамі |
| М. |
гутня́нцы |
гутня́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
горнарабо́чы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.
Рабочы горнай¹ прамысловасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каменячо́с, -а, мн. -ы, -аў, м.
Рабочы, які абчэсвае камяні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вуглевыпа́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Рабочы, які займаецца вуглевыпальваннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)