Verbum

маніпуля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Складаны прыём, дзеянне над чым-н. пры рабоце рукамі, ручным спосабам.

2. перан. Махлярства, махінацыі, падробка.

самакры́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Крытыка недахопаў у сваёй рабоце, крытычныя адносіны да сваіх памылак, недахопаў.

Разгортванне самакрытыкі.

|| прым. самакрыты́чны, -ая, -ае.

чу́ні, -яў, адз. чунь, -я, м.

Гумавы ці скураны абутак у выглядзе галёшаў, якія надзяваюцца пры рабоце ў шахтах, рудніках і пад.; бахілы.

прасто́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Вымушаная бяздзейнасць (рабочай сілы, механізмаў), непрадбачны перапынак у рабоце.

Ліквідаваць лішнія прастоі тэхнікі.

|| прым. прасто́йны, -ая, -ае (спец.).

адпачы́ць, -чну́, -чне́ш, -чне́; -чнём, -чняце́, -чну́ць; -чы́ў, -чы́ла; -чні́; зак.

Аднавіць сілы, зрабіўшы перапынак у рабоце.

А. на Нарачы.

|| незак. адпачыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

усе́длівы, -ая, -ае.

Старанны ў тым, што патрабуе доўгай і цярплівай сядзячай работы.

У. студэнт.

Уседліва (прысл.) працаваць.

У. ў рабоце.

|| наз. усе́длівасць, -і, ж.

хі́ба¹, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Памылка, промах, недахоп.

Хібы ў рабоце.

2. Пра фізічны недахоп.

Х. яго была ў тым, што ён кульгаў.