besóffen

a груб. п’я́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wstawiony

разм. падпіты; п’яны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Піха́ты ’п’яны’ (бераст., Сл. рэг. лекс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pijany

pijan|y

п’яны;

po ~emu — у п’яным стане;

~y jak bela — п’яны ў дупель;

~y szczęściem — п’яны ад шчасця

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

неўспадзе́ўкі, прысл.

Тое, што і неспадзеўкі. Неўспадзеўкі дзверы адчыняюцца, увальваецца ў хату п’яны Пранцісь Пустарэвіч, за ім — яго жонка. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

intoxicated

[ɪnˈtɑ:ksɪkeɪtəd]

adj.

1) п’яны́, адурма́нены

2) мо́цна ўзбу́джаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stérnhagelvoll

a разм. п’я́ны як цэп [як бот]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knülle

a разм. п’я́ны, які́ «набра́ўся»

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

groggy

[ˈgrɑ:gi]

adj.

1) хісткі́, няпэ́ўны на нага́х

2) п’яны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ненаві́дны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Ненавісны. — Вон! — закрычала.. [Аміля]. — Вы абое мне ненавідныя. Чорны. [Соцкі] штоночы п’яны ўваходзіў у камеру, абводзячы ўсіх ненавідным позіркам, выбіраў ахвяру. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)