aforysta

м. пісьменнік-афарыст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

драмату́рг, ‑а, м.

Пісьменнік, які піша драматычныя творы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідэ́йны, -ая, -ае.

1. гл. ідэя.

2. Ідэалагічны, звязаны з пэўнымі ідэямі, ідэалогіяй.

Ідэйная пазіцыя.

3. Які выражае перадавую ідэю, адданы ёй; перакананы.

І. пісьменнік.

Ідэйнае мастацтва.

|| наз. ідэ́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кла́сік ’выдатны агульнапрызнаны пісьменнік, дзеяч навукі або мастацтва’, ’прадстаўнік класіцызму’, ’спецыяліст у галіне класічнай філалогіі’ (ТСБМ). Гл. клас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

to-be [təˈbi:] adj. бу́дучы;

a writer to-be бу́дучы пісьме́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

літара́тар

(лац. literator)

1) пісьменнік;

2) літаратуразнавец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пачына́ючы кніжн. ángehend;

пачына́ючы пісьме́ннік ein ángehender Schríftschteller

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

powieściopisarz

м. раманіст; белетрыст; пісьменнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

writer [ˈraɪtə] n. пісьме́ннік; пісьме́нніца; а́ўтар;

a writer’s block перы́яд тво́рчага засто́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імпрэсіяні́ст

(фр. impressionniste)

мастак, музыкант, пісьменнік — паслядоўнік імпрэсіянізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)