прапілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

1. Разрэзаць пілой што‑н. да пэўнай мяжы ці наскрозь. Прапілаваць дрэва да сярэдзіны. // Выразаць пілой (якую‑н. адтуліну). Прапілаваць праём для акна.

2. і без дап. Пілаваць некаторы час. Прапілаваць дровы ўвесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэйк, ‑а, м.

Сучасны англійскі танец, які выконваецца ў манеры сцэнічных паводзін бітлаў, а таксама музычны рытм, які з’яўляецца асновай для некаторых іншых танцаў. Ужо праз хвіліну Юрка і Алег знялі пінжакі: пілаваць дровы было б лягчэй, як танцаваць шэйк. Ярашэвіч.

[Ад англ. shake — трэсціся.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ра́шпіль ’напільнік для дрэва’ (ТСБМ), ра́шпуль ’тс’ (ТС). Запазычанне з ням. Raspel магчыма праз польск. raszpel, raspel ’тс’, што ад ням. raspeln ’пілаваць, габляваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nag

[næg]

v. (-gg-)

1) дайма́ць каго́, дапяка́ць каму́ папро́камі або́ прыдзі́ркамі, пілава́ць каго́ за што

2) бесьперапы́нна чапля́цца да каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

saw​2 [sɔ:] v. (sawed, sawn) пілава́ць; пілава́цца; рэ́заць;

This kind of wood saws easily. Гэтая драўніна лёгка пілуецца.

saw down [ˌsɔ:ˈdaʊn] phr. v. спілава́ць

saw off [ˌsɔ:ˈɒf] phr. v. адпілава́ць

saw up [ˌsɔ:ˈʌp] phr. v. распілава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

koziołek

kozioł|ek

м.

1. козлік;

2. козлы;

piłować na ~ku — пілаваць на козлах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Піля́ць 1 ’моцна кусаць, джгаць’ (ТС). Няясна. Хутчэй за ўсё, гукапераймальнае, параўн. такаць ’пстрыкаць’ (гл.).

◎ Піляць 2 ’пілаваць’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ; добр., Мат. Гом.), ’няўмела іграць’ (Сл. ПЗБ). Да яйкі (гл.), параўн. пацокаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пілі́каць (пілі́каті) ’няўмела іграць на скрыпцы’ (Нас., ТСБМ, Варл.), ’рэзаць чым-н. тупым’ (Нас.; ТС; беласт., Сл. ПЗБ; жытк., б.-каш., Мат. Гом.; баран., Сл. Брэс.), ’пілаваць’ (Шат.). Утворана пры дапамозе імітацыйнага суф. ‑ка‑ ад піліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дро́вы, дроў, дрывам; адз. няма.

Распілаваныя і паколатыя дрэвы, пасечанае галлё, якія ідуць на паліва. Яловыя дровы. Сухія дровы. Секчы дровы. □ Дзед хадзіў кудысьці на работу, ці то пілаваць, ці то складаць дровы. Лынькоў. Дровы.. разгарэліся добра, аж грубка гула. Сабаленка.

•••

Наламаць дроў гл. наламаць.

Хто ў лес, хто па дровы гл. хто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nag​3 [næg] v.

1. (at) дайма́ць (каго-н.), дапяка́ць (каму-н.), назаля́ць (каму-н.), дакуча́ць, раздражня́ць

2. прыдзіра́цца, чапля́цца; бурча́ць; пілава́ць (перан.);

She nags him all day long. Яна чапляецца да яго з раніцы да ночы.

3. бале́ць, ныць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)