◎ Пе́сельнік ’спеўнік’ (Ян., Варл.), песіпьнік ’тс’ (Бяльк.), песільпік ’ахвотнік паспяваць’ (Юрч. СНЛ), песельнік ’выканаўца песень’ (Нар. Гом., Янк. Мат.), песельніца, песяльніца ’спявачка’ (калінк., Сл. ПЗБ; светлаг., Мат. Гом.; валож., Жыв. сл.), песільніца ’жанчына, якая мае добры голас і ахвоту спяваць’ (Варл.). З песеннік, песенніца < усх.-слав. тсенный ’які адносіцца да песні, музыкі’ < песня (гл.); распадабненне ‑нʼнʼ∼ пад уплывам распаўсюджанага суф. -ль//-, параўн. вясельны, пякельны і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апраме́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, як у пекле; пякельны. // перан. Незвычайны па ступені праяўлення. На міг здалося, што навокал апраметная цемрадзь. Карпаў. Прыўзнімаю галаву .. і жахаюся: пада мною — прадонне. Чорная, як сажа, апраметная бездань. Сачанка.

2. у знач. наз. апраме́тная, ‑ай, ж. Пекла, падземнае царства. — А вы, бацюшка, — перабіў яго Андрэй, — у Чыжэвічы да свае Юлькі ўсё яшчэ па лёдзе ходзіце ці праз мост? Па лёдзе цяпер страшна, праваліцеся ў апраметную. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Апраме́тная ’пекла’, апраметны ’пякельны, сапраўдны’ (БРС), вопрамець ’хутка’ (Бяльк.); рус. опрометный ’легкадумны’, опрометью ’хутка, шпарка’, опрометывать ’не папасці ў цэль, кінуць няўдала’, опрометнуться ’кінуцца, пабегчы’, смален. вопрымя ’хутка’ (Дабр.), укр. промітний ’спрытны’. Бернекер (2, 40) высунуў думку пра сувязь рус. опрометью з метать, як прымае Фасмер (3, 146) і з пэўнымі ўдакладненнямі Шанскі (КЭСРЯ, 234). Бел. семантыка, аднак, патрабуе далейшых удакладненняў для апраметны, апраметная. Магчыма, з *окромѣшная < кромѣшная; у выніку дээтымалагізацыі. Тьма кромѣшьная ’знешняя цемра’ (адзначаецца ўжо ў Астраміравым евангеллі (1056)), ’месца пакарання нягоднага раба, пекла’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

damned

[dæmd]

1.

adj.

1) асу́джаны, скрытыкава́ны, зганьбава́ны

2) пракля́ты

3) ве́льмі благі́; страшэ́нны, пяке́льны

2.

adv., informal

ве́льмі, стра́шна

it is damned hot — пяке́льна го́рача

3.

n. the damned

ду́шы ў пе́кле

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hell

[hel]

n.

1) пе́кла n.

2)

ме́сца ўся́кага зла, зьдзе́ку або́ гало́ты informal

Go to hell! — Ідзі да д’я́бла!

a hell of a noise — пяке́льны го́ман

to give someone hell — вы́лаяць каго́, насвары́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

diabeł

diab|eł

м. д’ябал, чорт, нячысты, нячысцік;

idź do ~ła! — ідзі к чорту (да д’ябла)!;

do ~ła! — да д’ябла!;

a niech cię ~li wezmą — каб цябе чорт узяў;

boli jak ~li — страшэнна баліць; пякельны боль;

to ~eł nie człowiek — [гэта] д’ябал, а не чалавек;

~li wiedzą — агонь (ліха) яго ведае;

nie taki straszny ~eł, jak go malują — не такі страшны чорт, як яго малююць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)