Белаве́жская пу́шча ж. Bielaviéža (i Bélawésch) Wald m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лучы́цца, лучу́ся, лу́чышся, лу́чыцца; незак. (разм.).

Злучацца, аб’ядноўвацца.

Налібоцкая пушча лучыцца з іншымі масівамі беларускіх лясоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Белове́жская пу́ща Белаве́жская пу́шча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́ща пу́шча, -шчы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракаве́тны векове́чный;

~ная пу́шча — векове́чная пу́ща

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Byelavezha forest

Белаве́ская пу́шча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Puszcza Białowieska

Белавежская пушча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Плашчынскі І. П., гл. Пушча Я.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ветравей (паэт.) ’вецер’ (КТС, Якуб Колас, БРС) — новаўтварэнне ад ве́цер (гл.) і вей < веяць. Сюды ж прым. ветравейна (КТС, Я. Пушча). Параўн. таксама ўкр. вітрові́й ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зарані́ца, ‑ы, ж.

Паэт. Тое, што і заранка ​1. Зара-зараніца гарыць у паднябессі, Залоціць красою разлогі. Пушча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)