узаемазале́жнасць, ‑і, ж.

Залежнасць адзін ад другога, узаемная залежнасць з’яў, асоб, арганізацый і пад. Узаемазалежнасць паміж вырабам і збытам тавараў. □ Ёсць .. нормы, якіх чалавек павінен прытрымлівацца, каб стаць чалавекам. Усё знаходзіцца ва ўзаемасувязі і ўзаемазалежнасці. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пільнава́цца, -ну́юся, -ну́ешся, -ну́ецца; -ну́йся; незак.

1. чаго. Знаходзіцца паблізу чаго-н., не адыходзіцца.

П. хаты.

2. каго. Хадзіць следам за кім-н., трымацца каго-н.

П. бацькі.

3. чаго. Удзяляць увагу чаму-н.

П. гаспадаркі.

4. чаго. Прытрымлівацца чаго-н., кіравацца чым-н.

П. правіл, дысцыпліны.

5. Асцерагацца, быць уважлівым.

Пераходзячы дарогу, трэба п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прили́чие ср. прысто́йнасць, -ці ж.;

не соблюда́ть прили́чий не прытры́млівацца пра́віл прысто́йнасці;

◊

для прили́чия для прылі́ку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спавяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. каго і без дап. Прымаць споведзь у каго-н.

С. грэшніка.

2. перан., каго. Ушчуваць за што-н.

С. вучня за дрэнны ўчынак.

3. Прытрымлівацца якога-н. вучэння, пераканання і пад.

Паэт кіраваўся прынцыпамі, якія спавядаў Максім Багдановіч.

|| зак. паспавяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і вы́спаведаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. спавяда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Перасцярога ’тое, што засцерагае ад небяспекі’ (ТСБМ, Гарэц., Шат.), перэсцеро́га ’тс’, пірасцярога ’тс’ (ТС), ’папярэджанне’ (Варл.), перасцерагчы́ ’папярэдзіць’ (Касп.; ашм., Сл. ПЗБ), ст.-бел. перестерегати ’захоўваць, пільнаваць; выконваць, падтрымліваць’; укр. зах.-валын. пиристирига́те ’прытрымлівацца пэўных нормаў’, ст.-рус. перестерегати ’пільна ахоўваць’. Узнікла ў выніку кантамінацыі польск. przestroga і ўсх.-слав. перестерегать. Гл. таксама перастрога.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ríchtlini¦e

f -, -n дырэкты́ва;

sich an die ~ hálten* прытры́млівацца дырэкты́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

abide [əˈbaɪd] v.

1. трыва́ць, цярпе́ць;

How could you abide such conditions? Як вы маглі трываць гэтыя ўмовы?

2. (past, p.p. abode) fml жы́ць, пражыва́ць

3. (by) прытры́млівацца, трыма́цца (пра правілы, рашэнні і да т.п.);

abide by the law/the rules прытры́млівацца зако́ну/пра́вілаў;

abide by one’s promise выко́нваць сваё абяца́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

такт​II (деликатность) такт, род. та́кту м.;

чу́вство та́кта пачуццё та́кту;

отсу́тствие та́кта адсу́тнасць та́кту;

соблюда́ть такт прытры́млівацца та́кту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

steadfast [ˈstedfɑ:st] adj. (in, to) fml, approv. сто́йкі, непахі́сны, цвёрды, пастая́нны;

be steadfast to one’s principles цвёрда прытры́млівацца сваі́х пры́нцыпаў;

steadfast conviction непахі́снае перакана́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

postrzegać

незак.

1. успрымаць;

2. заўважаць; бачыць; чуць;

3. сачыць; назіраць;

4. прытрымлівацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)